روایت لیلا بلوکات از گاردی که تئاتری‌ها نسبت به او داشتند

 لیلا بلوکات در نمایش «ماسک» به کارگردانی  بهزاد اقطاعی، نقش یکی از نقش‌هایی را بازی می‌کند که به ذهن بازیگری با بازی مهدی صباغی هجوم می‌آورند تا بار دیگر و پیش از آن که او به سراغ ایفای نقش تازه‌ای برود بار دیگر امکان بازنمایی بیابند.

بلوکات که طبق آن‌چه خود می‌گوید پیش از آن که بازیگر تلویزیون و سینما شود، بازیگر تئاتر بوده است در بخشی از گفت‌وگویی که به بهانه اجرای نمایش «ماسک» در کافه‌خبر خبرگزاری خبرآنلاین برگزار شد در پاسخ به این سوال که «یکی از مسائلی که همواره می‌شنویم استفاده از بازیگران سینما و تلویزیون یا به تعبیری ستاره‌ها در تئاتر برای جذب مخاطب است و او هنگام دعوت برای بازی در نمایش «ماسک» چنین احساسی داشته است یا خیر؟» گفت: من مخالف این هستم که چهره‌های سینمایی و تلویزیونی صرفا برای جذب تماشاگر به بازی در یک تئاتر دعوت شوند، چیزی که تجربه ثابت کرده این است که شاید آن گروه نمایشی توانسته باشد در هفته اول و دوم اجرا سالن را به همین واسطه پر کند اما در ادامه ایرادات کار به چشم آمده و سالن هم خالی مانده است.

بلوکات ادامه داد: ورود من به عرصه بازیگری با تئاتر بود اما در مقطعی ۱۰ ساله آن قدر پیشنهاد کار تصویر داشتم که جا ماندم و دیگر نتوانستم بازی در تئاتر را بپذیرم ولی بعد از آن ۱۰ سال، بازی در تئاتر مجددا به دغدغه‌ام تبدیل شد و اتفاقا این مسئله زمانی رخ داد که از سوی مردم شناخته شده بودم. از سال ۹۱ مجددا بودن روی صحنه را شروع کردم و الان الویتم تئاتر است، یعنی اول به بازی در تئاتر فکر می‌کنم، بعد سینما و بعد تلویزیون.

این بازیگر تئاتر، سینما و تلویزیون در پایان افزود: شروع کار من در سال ۷۵ با تئاتر بود و اگرچه نگاهم این گونه بود که روی صحنه تئاتر آن قدر تمرین کرده باشم که بتوانم جلوی دوربین هم عرض اندام کنم اما قسمت این طور بود که اول با کار تصویر شناخته شوم و نه تئاتر. زمانی که می‌خواستم بعد از ۱۰ سال مجددا کار تئاتر کنم این گارد در فضای تئاتری نسبت به من وجود داشت و کسی نمی‌دانست عقبه من در تئاتر چه بوده است و بعد به سمت دنیای تصویر رفته‌ام و حالا مجددا به تئاتر برگشته‌ام. همه گمان می‌کردند تازه وارد تئاتر شده‌ام. همین الان هم یک سری از دوستانم به من می‌گویند چقدر خوب است که داری تئاتر کار می‌کنی و من انگار ناچارم برای‌شان توضیح دهم که ۱۴ سالم که بود روی صحنه تئاتر بودم. بعد از بازگشت دوباره‌ام و بازی در چند نمایش بالاخره توانستم به دوستانی هم که صرفا کار تئاتر می‌کنند آن‌چه را هستم بقبولانم و در حال حاضر پیشنهاداتم برای کار تئاتر از پیشنهادات تلویزیونی و سینمایی‌ام بیشتر است.