امیر اکبری: «اطلاعات» بهعنوان پیشکسوت مطبوعات و پرسابقهترین روزنامه ایران، همواره در فضایی فراتر از سایر روزنامهها حرکت کرده است. چه آن زمان که در اقدامی تأسیسی در ابتدای فعالیت خود نهاد حرفهای مطبوعات را با استانداردهای جهانی بنیان گذاشت، چه زمانی که در نبود اینترنت و شبکههای اجتماعی بهعنوان روزنامه عصر، پیشرو اطلاعرسانی به هنگام و تولید روزنامهای بهروز بود.
انتشار گروه نشریات و مجلات و رسیدن به سازوکارهای اقتصاد نشر از تأسیس چاپخانه رول، انتشارات، حروفچینی مدرن و سیستم نوین توزیع تا رساندن نشریات به دورافتادهترین نقاط کشور از مواردی بود که فرهنگ و مطبوعات را در ایران گسترش داد و همه نشریات از این میراث ماندگار اطلاعات بهرهمند شدند.
از سوی دیگر نگاه ارزشمند به محتوا بهویژه به یادداشتنویسی و نویسنده محوری سبب شد که طیفهای گوناگون فکری، لازمه پیوند با مخاطبان را استفاده از تریبون فراگیر اطلاعات بدانند. ستونهای پرسابقه یادداشتنویسان و تداوم انتشار مقالات فرهیختگان سبب شده گنجینهای بینظیر از آنچه در یک قرن اخیر در کشور گذشته است، در آرشیو اطلاعات به یادگار بماند.
برای من که از نوجوانی و سالهای نخستین دهه هفتاد مشتری دائمی کیوسکهای مطبوعاتی بودم، ضمیمه اطلاعات با قطع و لوگوی متفاوت نسبت به روزنامه و مطالب، ترجمهها و پاورقیهای متنوع جاذبه بیشتری داشت، همچنین شیوه پوشش خبری روزنامه از سراسر کشور با خبرنگاران اختصاصی، حضور قدرتمند یک ساختار رسانهای حرفهای را به رخ میکشید. تنوع فعالیتهای مؤسسه اطلاعات و شرکت ایرانچاپ رؤیای بزرگ نسل ما را برای انتشار نشریات جدید و قدرتمند در تصویری واقعی به نمایش میگذاشت.
اطلاعات و سرپرست فقید آن در همهسالهای فعالیت سعی در حفظ میانهروی، همنشینی و گفتگو با طیفهای گوناگون فکری و اقلیتهای مذهبی در فضای جامعه و رسانه را داشت و همین موضوع سبب شده بود که این روزنامه نقش آرامشبخش و وحدتآفرین داشته باشد. گرچه این خصوصیت در بازهای که با تند شدن فضای کشور و انتشار روزنامههای جنجالی سیاسی همراه بود به ذائقه برخی خوش نمیآمد، اما زمان نشان داد وجود چنین رسانهای برای ایران لازم و ضروری است. موضوعی که در دوره فعالیت مدیرمسئول جدید نیز مورد تأکید قرار گرفته است.
و امروز در آستانه نزدیکشدن اطلاعات به تولد صدسالگی، جامهای نو و برازنده بر قامت روزنامه پوشیده شده است. تلفیق و نمایشی استادانه از نوستالژی و فضای مدرن. گویی پیشکسوت روزنامهها در عین تواضع، ققنوسوار راه هماوردی با نسلهای نوین رسانهها را در پیش گرفته است. موضوع از آنجایی جذابتر میشود که این تغییر تنها در ظاهر نسخه چاپی متوقف نمانده، بلکه به محتوا، پوستاندازی نسخه آنلاین، حضور فعال در رسانههای اجتماعی و تلاش برای شنیدهشدن نوایی هماهنگ از منظومه رسانهای اطلاعات نیز گسترش یافته است. در این شرایط بازهم با شوق بیشتری اطلاعات میخوانیم و از مکتب روزنامهنگاری این میراث معنوی ایران درس میآموزیم.
مدیرعامل گروه رسانهای رویداد پارسی