در لذت رهایی

دیمون راهاریادس در کتاب «قدرت رهاکردن» به ما می‌آموزد تا گام‌به‌گام گذشته را رها کنیم، مشتاقانه به آینده بنگریم و در نهایت به رهایی عاطفی برسیم و از آن لذت ببریم.  
در این کتاب که سمانه احمدزاده آن را ترجمه کرده و نشر انتشارات اندیشه آگاه آن را منتشر کرده، نویسنده  در پنج بخش به آموختن هر چه بیشتر هنر و قدرت رهاکردن به ما می‌کوشد. عنوان فصل‌های کتاب عبارت‌اند از: «آنچه از این کتاب خواهید آموخت»، «مزیت رهاکردن»، «رایج‌ترین دلایلی که رهاکردن را برای ما مشکل می‌کنند»، «۲۱ استراتژی برای رهایی و ادامه‌دادن» و «نظرات نهایی درمورد قدرت رهاکردن.» در بخشی از کتاب می‌خوانیم: پایین‌بودن عزت‌نفس ما را از امر رهاکردن دلسرد می‌کند، چون احساس می‌کنیم که سزاوار شرایط تأسف‌بار و درد عاطفی ناشی از آن شرایط هستیم. به‌جای شناخت نقاط قوت، بر نقاط ضعف خود متمرکز می‌شویم. به‌جای جشن‌گرفتن دستاوردهایمان، خود را به‌خاطر بی‌کفایتی ملموس سرزنش می‌کنیم. افکار ما مملو از خودسرزنشی است؛ زیرا منتقد درونی ما را متقاعد می‌کند که دوست‌داشتنی نیستیم و مستحق شکستیم. 
این طرز فکر ما را تحت‌فشار قرار می‌دهد تا اشتباهات، ناامیدی‌ها و سرخوردگی‌های گذشته را حفظ نماییم. ما خودمان را به‌خاطر این موارد سرزنش می‌کنیم، به آنها محکم می‌چسبیم و فرضمان این است که «سزاوار» آن ناراحتی هستیم. به‌جای دلسوزی و مهربانی به خود، همچنان خودمان را مسئول اعمال گذشته می‌دانیم. ما خودمان را نمی‌بخشیم. به‌عنوان‌مثال، یک رابطه از گذشته را به یاد بیاورید که پایان بدی داشته است. ممکن است عوامل متعددی در این ناکامی نقش داشته باشد، ازجمله تصمیمات و رفتارهای هر دو طرف؛ اما اگر گرفتار عزت‌نفس پایین باشیم، شاید به طور کامل فرض کنیم که مقصر اصلی خودمان هستیم. این فرض، همراه با حسرتی که به همراهش است، ما را ترغیب‌ می‌کند که به‌جای رهاکردن خاطرات دردناک و ادامه‌دادن به مسیر زندگی، به آن‌ خاطرات بچسبیم. نویسنده یادآوری می‌کند که هر یک از بخش‌های کتاب شامل یک تمرین است. این تمرینات ساده هستند و طوری طراحی شده‌اند که جنبه عملی داشته باشند. پس آنها را دست‌کم نگیریم؛ زیرا فرصتی را فراهم می‌آورند تا مفاهیم بررسی‌شده را به کار ببندیم و توصیه‌ها را به عمل تبدیل کنیم.