صمیمیت با مخاطب

 آرزو جعفری متولد 1370، تئاتر را در شهرستان جیرفت از سال 1385 آغاز کرد. او تا کنون رتبه اول بازیگری زن از جشنواره فجر تئاتر خیابانی، رتبه اول بازیگری زن از جشنواره بین‌المللی سیمرغ، رتبه اول بازیگری زن جشنواره کشوری لاهیجان، رتبه اول بازیگری زن در جشنواره کشوری سردار آسمانی، رتبه اول بازیگری در جشنواره کشوری مرصاد، رتبه دوم بازیگری جشنواره کشوری مقاومت، رتبه اول بازیگری در جشنواره منطقه‌ای تئاتر فجر، رتبه دوم کارگردانی جشنواره منطقه‌ای معلولین را در کارنامه جوایز خود دارد. وی نویسنده و کارگردان نمایش‌های «طراده»، «پوست‌های حساس»، «جاده لغزنده اس»، «روز خونی»، «اینترانت» و  «احساس آهنی» است و همچنین اجرای بازیگری در برنامه عصر جدید شبکه 3 و بازی در فیلم کابین  و  شهر مهتابی را نیز تجربه کرده است. با هم پاسخ‌های جعفری را می‌خوانیم:
آرزو جعفری را چقدر می‌شناسید؟
شناختی که توی این سال‌ها از خودم پیدا کردم این است که توکل، پشتکار و تلاش داشته باشم و توی مسیری که انتخاب کردم با وجود همه سختی‌ها و فراز و نشیب‌ها راحت جا نزنم.
برای انجام یک نقش و به‌طورکلی خلق یک اثر چقدر پژوهش می‌کنید؟
وقتی که  یک نقش به من پیشنهاد می‌شود قبلش حتما اطلاعاتی از نمایشنامه پیدا می‌کنم و سپس چندین بار خواندن متن را در برنامه قرار می‌دهم و  بعد با نویسنده و کارگردان اثر حتما گفتگو می‌کنم و در انتها به تجزیه تحلیل و شناخت کافی آن نقش می‌پردازم که همان متولد شدن نقش است.
 اقلیم، جغرافیا، موقعیت و زادبوم شما چه تأثیری در کارهای شما داشته است؟
من متولد کرمان اما بزرگ شده شهر جیرفت هستم باتوجه‌به اقلیم و جغرافیا جنوب که به خون‌گرمی صمیمت لحن و گویش زیبا شناخته شده هستند ناخواسته احساس می‌کنم که اجراهای من هم  آن صمیمیت و ارتباط با مخاطب را برقرار می‌کند.
 شما سراغ نمایش رفتید یا نمایش سراغ شما آمد؟
به نظرم هر دو در مسیر هم قرار گرفتیم باتوجه‌به اینکه از بچگی علاقه داشتم به بازیگری و همیشه به دنبال راهی بودم که خودم را به این حرفه نزدیک کنم و قطعا تلاش هم داشتم این اتفاق و مسیر در زندگی من رقم خورد در کل به این مسئله معتقد هستم وقتی که برای هدفی تلاش کنی قطعا خدا هم مسیر را به تو نشان می‌دهد.
مهم‌ترین چالش فرهنگی یک زن با حضور در صحنه نمایش چیست؟ شما چه پیشنهادی برای غلبه بر این چالش دارید؟
گرچه دیدگاه جامعه نسبت به هنر تئاتر کمی بهتر شده؛ اما همچنان بستر روانی و زیرساخت‌ها برای حضور یک خانم بازیگر در شهرستان‌ها فراهم نبوده و همچنین  نگاه خانواده‌ها نسبت به فرزندانشان برای حضور در این حرفه به‌ویژه دختران سخت‌گیرانه و نگران‌کننده است .
کارگردانی را از کی شروع کردید؟ بهترین کاری که کارگردانی کردید، کدام کار بوده است؟
کارگردانی را با نمایش خیابانی  اینترانت شروع کردم همه کارها به نوبه خوشان دوست دارم؛ چون  برای تک‌تک کارها زمان گذاشته  شده و با آن‌ها زندگی کردم.  اما نمایش پوست‌های حساس با اجرای خیابانی و احساس آهنی با اجرای صحنه‌ای را در کارهایی که خودم کارگردان بودم بیشتر دوست دارم.
 دوست دارید بین بازیگر، نویسنده و کارگردان شما را با کدام یک بیشتر بشناسند؟ چرا؟ 
من از سال 1385 حرفه بازیگری را آغاز کردم و از سال 95 به بعد در حوزه کارگردانی خیابانی و نویسندگی خیابانی هم کم‌کم شروع به فعالیت کردم. در کل کارگردانی هم برای من لذت‌بخش هست؛ اما علاقه اصلی من بازیگری است و نویسندگی و کارگردانی هم در این حرفه برای من پر از تجربه است.
چه پیشنهادی برای جوانانی که می‌خواهند این مسیر را آغاز کنند، دارید؟
مثل خیلی‌ها که عاشق بازیگری هستند من هم از بچگی علاقه زیادی داشتم و همیشه هر فیلمی که می‌دیدم و با کاراکتری که ارتباط می‌گرفتم دیالوگ‌های آن را حفظ می‌کردم و جلوی آیینه آن نقش را بازی می‌کردم. جوانان وقتی در مسیری هستند و آن حرفه‌ای را که علاقه دارند بدانند اول توکل  و دوم  با پشتکار و تلاش، قطعا به هدف خواهند رسید.
در جشنواره فجر تئاتر امسال چه کاری دارید؟
در جشنواره فجر با نمایش ساختمان رز حضور داشتم که در مرحله منطقه‌ای که در شیراز برگزار شد رتبه اول تندیس بازیگری زن را دریافت کردم و در مرحله کشوری تقدیر بازیگری را گرفتم.
هم اکنون مشغول تمرین چه کاری هستید؟
در حال حاضر تمرین برای جشنواره خیابانی رضوی و همچنین آماده‌سازی اجرای عموم نمایش احساس آهنی که با بچه‌های توان‌یاب مجتمع آموزشی نیکوکاری رعد کرمان در حال تمرین است.
و سخن آخر:
در آخر از همکاری و همراهی آقای لشکری مدیرعامل مجتمع نیکوکاری رعد کرمان و آقای کیان سعیدی‌کیا بازیگر و دستیار کارگردان و کارشناس روابط‌عمومی مجتمع رعد در مسیر پیش رو کمال تشکر را دارم.