او افزود: دندان‌های عقل قبل از رویش به صورت کیست طبیعی بوده و به تدریج زمانی که از حالت نهفتگی خارج می‌شوند این کیست از بین می‌رود، ولی زمانی که فضای کافی برای رویش دندان عقل وجود نداشته باشد این کیست که از بین نرفته و زیر لثه باقی می‌ماند و می‌تواند عوارضی را برای فرد برجای گذارد.
رئیس انجمن دهان، فک و صورت ایران ادامه داد: در صورتی که این کیست در لثه وجود داشته باشد باید حتماً خارج شود چرا که در صورت تغییر شکل می‌تواند تبدیل به کیست‌های دیگر و یا تومور شود و از آنجایی که این مشکل دردی برای بیمار ندارد فرد به جراح فک و صورت مراجعه نمی‌کنند و به صورت تدریجی این کیست می‌تواند مشکل آفرین شود.
رهسپار تصریح کرد: از آنجایی که پیشگیری مهم‌تر از درمان است و برای بیماری‌هایی همچون دیفتری و کزاز قبل از ابتلا واکسن تزریق می‌شود در مورد دندان‌های عقل نیز باید به موقع اقدام کرد و تا ۱۸ سالگی که دو سوم دندان عقل تشکیل شده بدون عارضه آن را خارج کرد چرا که پس از آن می‌تواند این مسئله به صورت پیچیده‌تر انجام گیرد.
اوگفت: زمانی که فضا برای رویش دندان عقل به صورت کافی وجود نداشته باشد ریشه دندان به صورت عمقی پیشروی می‌کند و می‌تواند به عصب حسی گوشه لب آسیب برساند و هر چقدر هم که جراح حاذق باشد ممکن است در درمان و کشیدن دندان عقل، کم حسی در لب ایجاد شود.
این جراح دهان، فک و صورت بیان کرد: همچنین وجود دندان‌های عقل نیمه رویش یافته می‌تواند مشکل در زدن مسواک ایجاد کند و سایر دندان‌ها را از این طریق دچار پوسیدگی سازد از طرفی دندان عقل نیز می‌تواند سبب ماندن بقایای غذا و مواد خوراکی بین دندان‌های ۸ و ۷ شده که دندان‌های مجاور در معرض آسیب قرار می‌گیرند احتمال عفونت لثه نیز به وجود دارد و سبب بوی بد دهان می‌شود.
