احیای برجام هدف یا مسیر

آن‌گونه که از شواهد برمی‌آید، مذاکرات احیای برجام این بار در مسیر نتیجه‌گیری است. درصورتی‌که بار دیگر طرف‌های گفتگو با توافق جمعی پایبندی خود را به مفاد برنامه جامع اقدام مشترک اعلام کنند، پنجره‌ای جدید به تعاملات اقتصادی و بین‌المللی ایران گشوده خواهد شد. دریچه‌ای که اگر به مشکلات ناشی از تغییرات در مجلس نمایندگان امریکا دچار نشود، شاید تنها تا انتخاب رئیس‌جمهور بعدی باز بماند. فرصتی کوتاه برای جبران عقب‌ماندگی‌ها و محرومیت‌های بزرگ ایران از حضور در بازار و تعاملات گوناگون جهانی. تلاش برای ایجاد منافع و پروژه‌های بزرگ و چندملیتی و جذب سرمایه‌ها در حوزه‌های کلان مانند خط لوله و استخراج نفت و انرژی، ترانزیت و صنعت از اولویت‌های این دوران به شمار می‌رود. در دوره قبل و پس از امضای برجام در دولت گذشته، ناهماهنگی‌های گوناگون و حتی سنگ‌اندازی برخی دستگاه‌ها سبب شد صدای واحدی از ایران شنیده نشود و ذات ترسو بودن سرمایه، ایران را از حضور منابع خارجی محروم کرد. دوره جدید زمان و فرصت مغتنم و غیرقابل‌تکراری است که شاید بتوانیم با ایجاد تعاملات اقتصادی، هزینه بی عملی برخی کشورها و پیمان‌شکنی سایرین را بالا ببریم. اما بهره‌برداری درست و به‌موقع از این شرایط نیازمند هوشیاری، برنامه‌ریزی، هماهنگی، ریسک‌پذیری و قدرت تصمیم‌گیری است. بر اساس آنچه در کابینه و دستگاه اجرایی کشور مشاهده می‌شود، امیدواری برای پیمودن درست این مسیر چندان خوش‌بینانه نیست. نداشتن شناخت، تجربه و کلان‌نگری در بسیاری موضوعات جزئی‌تر هم سایه افکنده و در مدت یک سال گذشته بارها شاهد تغییر مسیرهای ناشی از اشتباه در انتخاب مسیر بوده‌ایم. به همین دلیل تعیین شخص یا تیم واحد برای هماهنگی در بهره‌مندی مناسب از فرصت پیش‌آمده احتمالی، ایجاد وحدت نظری و عملی در بین قوای سه‌گانه و سایر دستگاه‌ها به‌منظور شنیده‌شدن نوای واحد و اطمینان‌بخش از مدیریت کشور جهت جذب اعتماد سرمایه‌گذاران خارجی و معرفی فرصت‌های همکاری مشترک با طرف‌های گفتگو به ثمربخشی مرارت‌های چندین‌ساله گفتگوهای هسته‌ای کمک خواهد کرد. برجام و احیای آن هدف نبوده، بلکه مسیری طولانی و شاید بی‌انتها برای حرکت در مسیر ساختن کشور و حل مشکلات بوده است. اگر از این مسیر به‌درستی و سرعت عبور کنیم، خورشید توسعه، پرفروغ‌تر از گذشته به کشور عزیزمان خواهد تابید.