روزنامه‌ای برای نسل شبکه‌وندان

جمعی كه از امروز این نشریه را ارائه میكنند شالودهای در بیش از ٢٠ سال قبل دارد كه بر مبنای پیشبرد امر توسعه احساس نیاز كرد با افكار عمومی ارتباط داشته باشد و شهروندان را به مشاركت در اقتصاد، سیاست و فرهنگ فرا بخواند. كار از همشهرى و روز هفتم و آفتابگردان شروع شد، بعدها به هممیهن و کارگزاران و شهروند و ایراندخت و بالاخره مهرنامه و تجربه و سیاستنامه و آسمان و صدا كشید.
موج گسترده رسانههای درلحظه، تاختوتاز تحلیلگران قدرتمند سیاسی و اجتماعی و حتی اقتصادی را در افكار عمومی جوامع كماثر كرده است، دیگر بزرگترین و مسلط ترین مفسران هم در فضای عمومی قدرت انگیزش چندانی ندارند. گاهی یك موج خبری حتی غیرواقعی و تفسیری ضعیف از یك واقعه چنان توفانی برپا میكند كه مقابله با آن راحت نیست. آیا این واقعا خطر است؟ فاجعهای تهدیدكننده است؟ باید ترسید و به خشونت و بستن و فیلتر كردن(كه اثری هم ندارد) روی آورد یا آن را هم مثل خود دموكراسی به فال نیك گرفت؟ همانطور كه اقتدار سیاسی از حضور مردم سرچشمه میگیرد و امروز همه به آن اذعان داریم، این حاكمیت مردمی و بسط قدرت در شكلدهی افكار عمومی و هدایت اندیشه را نیز باید سازنده و مبارك دانست. ما فكر میكنیم باید متواضعانه حاكمیت همگانی را در فضای رسانهای و افكار عمومی پذیرفت و آن را مغتنم شمرد. این اقتدار منطق و حرف تازه و استحكام تحلیلهای سیاسی و عقل و اعتدال است كه درنهایت اثرگذار است و پیروز نهایی هر رودررویی خواهد بود. باید همه بتوانیم همه حرفها را با هر گستره ومنطقی بشنویم و در مقابل آن نوآوری داشته باشیم.