پیکر مرحوم ابراهیم آبادی بر دوش هنرمندان قرار گرفت و وارد خانه سینما شد تا اهالی هنر برای آخرین بار با این بازیگر خوش نام دیدار کنند.
علی دهکردی در این مراسم اظهار کرد: هرگز نمیرد آنکه زنده شد به عشق و عشق واقعی هریک از ما هنر است. بسیار متاسفم که هنوز مرگ استاد داریوش اسدزاده را فراموش نکرده بودیم که مجدد سیاه پوش شدیم.
بازیگر و کارگردان درجه یک تئاتر بود
وی افزود: آقای آبادی مرد دلنشین، بازیگر و کارگردان درجه یک تئاتر بودند. از اولین کسانی بودند که در خارج از ایران رشته بازیگری و کارگردانی مدرن جهان را آموختند.دهکردی گفت: اگر امروز دنیای بازیگری ما از این اعتلا برخوردار است و بازیگران جوان هم در جشنواره های جهانی جایزه می گیرند حاصل اندیشه نو و تفکری است که امثال آقای آبادی وارد حوزه بازیگری کرده اند.
بازیگر سریال های تلویزیونی ادامه داد: این تجربیات باعث شد تا آقای ابراهیمی در یک طیف وسیعی از بازیگری حضور پیدا کند که از جمله آنها می توان به نقش های فانتزی کودکان و نوجوان و بازی در سریال های فاخر تاریخی اشاره کرد.
دهکردی بیان کرد: به جز خاطراتی خوبی که با یادآوری کوچکترین آنها هم فکر لبخند بر لبانمان می آید، هیچ خاطره تلخی برای ما وجود ندارد. آقای آبادی بازیگری بودند که اگر این اتفاق ناگوار برایشان نمی افتاد میتوانست مجدد نقش آفرینی کند و نقش های ماندگار بیشتری را برجا بگذارد.
وی خاطر نشان کرد: از طرف خودم، انجمن بازیگران و همه بچه های هیات مدیره خانه سینما تسلیت عرض میکنم. ایشان در کنار بازیگری یک مدافع فعالی برای صنف بازیگران بود. به بچه ها می گفتند هر وقت زنگ بزنید من می آیم؛ همیشه از شادابی و انرژی آنها استفاده می کردیم.
نرگس آبیار کارگردان «شبی که ماه کامل شد» اظهار کرد: متاسفانه هر سال، هرماه یا حتی هر هفته سرمایه های هنری را از دست می دهیم.
وی افزود: من سعادت نداشتم که با ایشان کار کنم و حداقل از ایشان بیاموزم، زیرا این پیشکسوتان گنجینه ای هستند که باید از وجودشان بهره ببریم. امیدوارم پیشکسوتان باقی مانده را ارج بنهیم و قدر بشماریم.
در ادامه رمضانی فر از دوستان مرحوم ابراهیم آبادی طی سخنانی اظهار کرد: مرحوم آبادی را می شود یکی از نمونه های گرانقدر بازیگری، نویسندگی و کارگردانی دانست. ایشان سخنور و طناز بود و هرچه از اخلاقیات و شرفیات و انضباط این مرحوم بگوییم کم است.
عاشق کار و بسیار بخشنده بود
وی افزود: ابراهیم آبادی بعد از تئاتر به تلویزیون و سینما کشیده شد. با وجود کهولت سن چند تئاتر را کارگردانی می کردند. او عاشق کار و بسیار بخشنده بود.سپس حبیب اسماعیلی از تهیه کنندگان فیلم های سینمایی درباره شخصیت مرحوم آبادی گفت: فکر می کنم بهتر است در زمان حیات به پیشکسوتان بهاءبدهیم تا جوانان هم آنها را بشناسند.
وی افزود: آقای آبادی بازیگر بسیار خوب و انسان بسیار شریفی بودند، برخلاف بازیگرانی که اول به درجه نقش و پولش فکر می کنند، فقط نقش برایش مهم بود، انرژی خاصی داشتند. این مصیبت را تسلیت عرض میکنم و از اهالی سینما ممنونم.
در ادامه داماد مرحوم آبادی گفت: افتخار دارم که ۱۵ سال دامادشان هستم. ایشان دو ویژگی عمده داشتند. اول اینکه معتقد بودند در هرکاری که هستید بهترین باشید.
به نوه هایش توصیه می کرد که کتاب بخوانند
وی ادامه داد:او عاشق کارش بود، حتی کارهای کوچک را هم با یک شوق و انرژی که در جوانان هم یافت نمی شود بازی می کرد. عاشق کتاب و علم بود و به نوه هایش توصیه می کرد که کتاب بخوانند. خانواده مرحوم آبادی سپاسگزار خانه سینما هستند.رضا ناجی آخرین سخنران مراسم بود که درباره مرحوم آبادی گفت: صحبت ها را دوستان گفتند. من شاگرد استاد آبادی بودم و همراه اکبر مددی مهر در تبریز پیش او بازیگری را یاد گرفتیم.
وی افزود: ابراهیم آبادی مرد به تمام معنا و خوب و بی نظیر بود، عشق به بازیگری داشت. از همه شما تشکر می کنم. روح استاد آبادی شاد و یادشان گرامی.
سپس نماز میت اقامه و پیکر مرحوم آبادی به سمت قطعه هنرمندان بدرقه شد.
