رویداد ایران - امیر اکبری | سفر یک‌روزه سید ابراهیم رئیسی به اصفهان در حالی به پایان رسید که محتوای مطرح شده از سوی سرپرست نهاد ریاست‌جمهوری و معاون اجرایی رئیس‌جمهوری در جلسه شورای اداری استان بر نتایج احتمالی سفر سایه انداخت.
سید صولت مرتضوی در سخنرانی از پیش آماده شده، شرح مفصلی از ویژگی‌ها و توانمندی‌های استان اصفهان در زمینه‌های گوناگون اقتصادی، صنعتی، صنایع‌دستی و سایر حوزه‌ها را از روی نوشته خواند و در پایان پیرامون موضوع مهم زاینده‌رود به این شعر سعدی اکتفا کرد: «چو دخلت نیست خرج آهسته‌تر کن/ که می‌گویند ملاحان سرودی/ اگر باران به کوهستان نبارد/ به سالی دجله گردد خشک‌رودی».
این گفته‌های سخیف در جایی که همه انتظار اعلام موضع قاطع دولت برای حل بحران زاینده‌رود را داشتند با واکنش اعتراضی گسترده در جلسه و شبکه‌های اجتماعی روبرو شد. در ساختار دولت، معاون اجرایی مسئول برگزاری و پیگیری مصوبات سفرهای استانی رئیس‌جمهوری است. به همین دلیل یک نهاد مجری بوده و سیاست‌گذار نیست.
اما با رویکردی که از معاون اجرایی در سفر به اصفهان دیده شده، شخص فعلی فاقد مشروعیت برای تصدی یک جایگاه مهم ملی است. به دلیل آنکه از جایگاه مجری در جایگاه سیاست‌گذاری دخالت کرده و برای ایجاد چهره‌ای بزک شده از اصفهان و به انحراف کشاندن دیدگاه رئیس‌جمهور و اعضای کابینه نسبت به احیای دائمی زاینده‌رود از سراب تا پایاب به‌عنوان مطالبه اساسی استان تلاش کرد.
تاخیر در برگزاری سفر رئیس‌جمهور به اصفهان تا جایی که این سفر اولویت 25 کشور شد و انجام آن پس از سفر به استان همسایه، نشانگر ابهامات قابل‌بررسی در نبود نگاه منطقه‌ای و فاقد همه‌جانبه‌نگری ملی در معاون فعلی اجرایی رئیس‌جمهور است. از سوی دیگر وقتی پس از ماه‌ها برگزاری جلسات با حضور مسئولان و کارشناسان برای جمع‌بندی اولویت‌ها و مشکلات اصفهان در محل معاونت اجرایی ریاست‌جمهوری، در حضور همه با زبان به ظاهر لطیف به خواسته مشروع، قانونی و تاریخی احیای زاینده‌رود تاخت و تاز می‌شود، باید احتمال داد که «چون به خلوت می‌روند آن کار دیگر می‌کنند» و بسیار راحت‌تر اندیشه پنهان مقابل اصفهان را نمایندگی یا حمایت می‌کنند.
از سوی دیگر و با اعلام موضع و حمایت جدی سید ابراهیم رئیسی برای حل مشکل زاینده‌رود، فرونشست و ریزگردها، بی شک نوع نگاه و موضع معاون اجرایی به‌عنوان نقطه نهایی نتیجه‌گیری از سفرهای استانی در تضاد با نظر رئیس‌جمهور است و همین موضوع به نتیجه رسیدن مصوبات را با مشکل جدی مواجه خواهد کرد.
براین‌اساس پیشنهاد می‌شود با قید فوریت شخص یا اشخاصی که فاقد افق دید ملی و همه‌جانبه هستند از مسئولیت‌های کشوری کنار گذاشته شده و زمینه ظلم، تبعیض و مشکلات بعدی حاشیه‌ساز در روابط بین استان‌ها و اقوام در همین ابتدا برچیده شود. در غیر این صورت دولت نیز مشمول ادامه حکایت خوانده شده در جلسه خواهد شد که می‌گوید: «گر چه دانی که نشنوند بگوی/ هر چه دانی ز نیکخواهی و پند/ زود باشد که خیره‌سر بینی/ به دوپای اوفتاده اندر بند/ دست بر دست می‌زند که دریغ/ نشنیدم حدیث دانشمند».
