هادی چوپان: خاک وطنم را به تابعیت و درآمد‌های میلیاردی ترجیح دادم

 به خاک وطنش عشق می‌ورزد و با وجودی‌که پیشنهادات بسیاری برای تابعیت در کشورهای مختلف داشته شهرش شیراز را با هیچ جای دنیا و حتی با همان آمریکایی که چند وقت پیش تاریخ‌سازترین مدالش را از آنجا گرفته عوض نمی‌کند. گرچه سختی‌های بسیاری برای رسیدن به اینجایی که هست کشیده و به قول خودش برای شرکت در مسترالمپیا حتی ماشینش را هم فروخته اما غیرت ایرانی در وجودش نهادینه بوده و این سختی‌ها سبب نشده تا مانع رسیدن به هدفش شود. خودش را گرگ ایرانی می‌داند چرا که معتقد است یک ایرانی به سادگی از میدان خارج نمی‌شود و محکم و استوار پای اهداف خود ایستاده است.
دوست دارد بیشتر پهلوان باشد تا قهرمان و افتخارات ورزشی را بدون اخلاق‌مداری ناقص و واهی می‌داند. مدالش را متعلق به مردم کشورش می‌داند که برای تشویق او کاری کردند کارستان و هرگز آن همه انرژی‌ مثبت هموطنانش آن هم در خاک غربت از یاد نمی‌برد. معتقد است هادی چوپان برای خودش نجنگیده بلکه برای پرچم ایران جنگیده است.
نامش «هادی چوپان» است. جوانی از خطه سلحشوران استان فارس و شهر شیراز. ورزشکاری که در رقابت‌های پرورش اندام مسترالمپیا 2019 برای نخستین‌بار در تاریخ ورزش ایران بر سکوی قهرمانان ایستاد و عنوان ارزشمند سومی را به نام خود ثبت کرد.
خودش را اینگونه معرفی می‌کند: «هادی چوپان هستم. متولد سال 66 در شیراز. دارای یک فرزند دختر و یک فرزند پسر. در خانواده‌ای 9 نفره متولد شدم که شغل پدرم کارگری بود و از نظر مالی وضعیت چندان مناسبی نداشتیم. شغلم گچ‌بری ساختمان بود اما به سبب علاقه‌ای که به ورزش پرورش اندام داشتم در کنار کارهای روزمره به این ورزش پرداختم. پرورش اندام را از سال 79 آغاز کردم و سال 82 در وزن 60 کیلوگرم برای نخستین‌بار در مسابقات استانی حضور یافتم. سه سال متوالی با همین وزن در مسابقات شرکت کرده و در سال 87 برای نخستین‌بار در مسابقات کشوری که به میزبانی بابل برگزار شد حضور پیدا کردم که موفق به کسب نخستین مدال کشوری در همان مسابقه شدم».
طی کردن پله‌های ترقی
هادی که خستگی‌ناپذیر به اهداف خود چشم دوخته بود همچنان در مسابقات مختلف شرکت کرد و تا سال 90 و در چهار سال متوالی پیوسته قهرمانی کشور را تکرار کرد تا اینکه نظر مربیان تیم ملی را به سوی خود جلب و به جمع ملی‌پوشان پرورش اندام پیوست.
این ورزشکار پرافتخار شیرازی که تازه راه خود را پیدا کرده بود گام‌های استوار خود را یکی پس از دیگری برمی‌داشت و تا 6 سال بعد از آن به‌عنوان پای ثابت تیم ملی در مسابقات مختلف حضور داشت که کسب عناوین مختلف همچون ششم آسیایی در سال 2011، نائب قهرمانی جهان در سال 2012، قهرمان آسیا در سال 2013 و کسب نخستین مدال قهرمانی جهان در همان سال، قهرمان قهرمانان در مسابقات جهانی دبی در سال 2013 و کسب نخستین مدال حرفه‌ای جهانی، قهرمان مسابقات جهانی کره جنوبی در سال 2017، قهرمان مسابقات جهانی ایتالیا و کسب سومین مدال حرفه‌ای در سال 2018، قهرمان مسابقات جهانی پرتغال در سال 2018 و کسب دومین مجوز ورود به مسترالمپیا، قهرمان مسابقات کره جنوبی در سال 2018 و کسب پنجمین مدال حرفه‌ای و سومین مجوز ورود به مسترالمپیا، قهرمان مسابقات سنگین وزن جهان در کشور کانادا و کسب چهارمین مجوز ورود به مسترالمپیا از جمله افتخارات هادی چوپان است.
نخستین مدال طلایی
وی می‌گوید: «نخستین مدال طلای جهانی را در سال 2013 برای کشورم به ارمغان آوردم و دو سال بعد از آن نیز این قهرمانی تکرار شد. بعد از آن و با تشکیل فدراسیون ورزش کارگری راهی مسابقات پرورش اندام در شهر مسکو روسیه شدم که عنوان قهرمان قهرمانان در آن مسابقات را به نام کشورم ثبت کردم».
اکنون هادی به نیمه راه هدف خود رسیده بود و تا مقصد بعدی تنها یک گام فاصله داشت. او موفق شد مجوز ورود به مسابقات مسترالمپا(مسابقات حرفه‌ای پرورش اندام مردان جهان) که مهمترین و معتبرترین مسابقات در رشته پرورش اندام است را بگیرد.
هادی که امسال عنوان نخستین ورزشکار مقام‌آور ایرانی در مسابقات سنگین وزن جهان را به نام خود ثبت کرده در طول سال‌های اخیر 4 مجوز ورود به مسترالمپیا را به دست آورده است. مسابقاتی که سطح آن برای هر ورزشکار پرورش اندام بالاتر از المپیک است.
برای ورزشکاری که با پشتکار و تلاش خستگی‌ناپذیر مسیر موفقیت را یکی پس از دیگری پیموده تا به هدف غایی خود برسد سخت است که در این مسیر حمایت و پشتیبانی نداشته باشد. اما هادی چوپان با وجود اینکه تا آن زمان سه بار مجوز ورود در مسترالمپیا را گرفت اما عدم صدور روادید اجازه نداد گام آخر را محکم بر زمین بگذارد.
مسترالمپیا
هادی می‌گوید: «با وجود اینکه سه بار موفق به کسب جواز ورود به مسترالمپیا شدم اما به خاطر عدم صدور روادید و عدم همکاری مسوولان امکان حضور در این مسابقات برایم مهیا نشد؛ در صورتی‌که اگر حمایت شده بودم این امکان وجود داشت که برای کشورم سه مدال رنگارنگ را به ارمغان بیاورم».
او که تنها به هدف خود که موفقیت در معتبرترین مسابقات دنیا که هنوز پای هیچ کدام از هم‌وطنانش به آن باز نشده فکر می‌کرد سرانجام دل را به دریا می‌زند و برای کسب افتخار برای وطنش قصد دارد آخرین گامش را مستحکم‌تر از قبل بردارد.
مدال آوری بعد از 135 سال
پس از 4 سال تلاش بی‌وقفه و مداوم، بالاخره گرگ ایرانی موفق به حضور در معتبرترین مسابقه پرورش اندام جهان یعنی مسترالمپیا در آمریکا می‌شود تا پس از 135 سال برای ایران حماسه‌ساز شود. هادی چوپان چند ماه پیش در این رقابت‌ها شرکت کرد و مقام اولی از دیدگان مردم و نیز مقام سوم این مسابقات را کسب کرد که در تاریخ ایران بی‌سابقه است. پیش از این مرحوم بیت‌الله عباسپور سه بار در مسترالمپیا حضور پیدا کرده بود که تنها مقام ارزنده‌اش عنوان پنجمی این مسابقات بود.
این قهرمان رشته پرورش اندام که به قول خودش برای رسیدن به آرزوی ورزشی خود تلاش‌های بسیاری کرده و سختی‌های فراوانی کشیده است عنوان می‌کند: «شغلم کارگری بود و از درآمدی که داشتم صرف امورات مربوط به ورزش پرورش اندام می‌کردم. از لحاظ مالی نیز خانواده ما وضعیت چندان مناسبی نداشت. با وجودی‌که ورزش پرورش اندام هزینه بسیاری دارد با مشکلات فراوانی روبه‌رو بوده و حتی روزهایی که به تیم ملی دعوت شده بودم توان این را نداشتم که بلیط هواپیما تهیه کرده و با اتوبوس خود را برای تمرین به تهران می‌رساندم.»
«مشکلات سبب نشد لحظه‌ای از هدفم بازبمانم و هر لحظه به روزهای خوب و ناب فکر می‌کردم. اما آنچه مرا آزار می‌داد بی‌توجهی مسوولان به ورزش حرفه‌ای، آن هم پرورش اندام با آن همه هزینه‌های هنگفت بود.»
فرزند ایران
چوپان با اشاره به اینکه درخواست‌های متعددی برای تابعیت در چندکشور داشته است، ادامه می‌دهد: «با وجود این درخواست‌ها و وعده درآمدهای میلیاردی از این کار امتناع کردم. چرا که خاک وطنم را دوست دارم و معتقدم کار من در برابر مجاهدت‌های سلحشورانه شهدا چیزی نبوده است».
وی در عین حال از مسوولان گلایه دارد که چرا قدردان افتخارآفرینان شهر و کشورشان نیستند و می‌گوید: «پس از کسب عنوان قهرمانی در مسترالمپیا حتی یک پیام تبریک هم از سوی مسوولان استان برای من ارسال نشد چه برسد به حمایت و پشتیبانی مالی».
اما این پایان کار هادی چوپان نیست. این قهرمان ایرانی تازه راه خود را شناخته و هنوز به هدفش که قهرمانی در مسترالمپیا است نرسیده و قصد دارد تا رسیدن به آن همچنان خستگی‌ناپذیر به راه خود ادامه دهد.