درست هشت سال پیش بود؛ مسابقات جام جهانی فوتبال 2010 آفریقای جنوبی و پخش مستقیم آن در برخی از سالنهای سینمایی ایران که مردم را به وجد آورد .از طرفی سینماداران نیز در حال گذراندن دوره درخشانی بودند؛ بهگونه ای که در همان مدت کوتاه توانستند ضرر و زیان اکران فیلم های سینمایی را جبران کنند. این اتفاق، تجربه ناب و تازه ای برای فوتبال دوستان و سینمادارها بود. از سوی دیگر با توجه به ممنوعیت ورود بانوان به استادیوم، پخش مسابقات در سینماها، فضایی ایجاد کرده بود که مخاطبان بتوانند همراه اعضای خانواده خود، روی پرده نقره ای، به تماشای مسابقات بنشینند. اما با وجود استقبال خوبی که از این طرح شد، چندان دوامی نیاورد و نهادهای حاکمیتی به سرعت وارد شده و جلوی طرح را گرفتند. پس از آن پخش مسابقات فوتبال در میادین شهر و همچنین کافهها نیز ممنوع شد.
احمدی مقدم فرمانده نیروی انتظامی وقت، یکی از مخالفان سرسخت این طرح بود. او معتقد بود مسائل اخلاقی رعایت نشده اند و تجربه پخش فوتبال در سینماها را خوشایند نمیدانست و برای پیشگیری از عوارض ناشی از آن، پخش فوتبال در سینماها را ممنوع اعلام کرد.
سردار کارگر نیز دلیل مخالفت خود با این طرح را غالب شدن هیجان و رخ دادن اتفاقات ناخوشایند بيان کرده بود. او معتقد بود که با پخش مسابقات فوتبال، فضای سینماها به فضای استادیوم نزدیک می شود.
یکی از مهمترین دلایل جلوگیری از پخش مسابقات فوتبال در سینماها، حضور بانوان بود. به گونه ای که در سال 91 پردیس سینمایی زندگی، در غرب تهران و همچنین یکی از سالنهای سینمایی پردیس ملت به دلیل پخش مسابقات «یورو2012» پلمب شدند؛ چرا که فروش بلیت تنها برای آقایان مجاز بود!
این اتفاق ناخوشایند به گونه ای بود که تنها چند ساعت پیش از شروع بازی و در حالی که در سالنهای پردیس سینمایی زندگی، فیلم ها در حال پخش بودند، ماموران نیروی انتظامی وارد مجموعه شده و پس از خارج کردن مخاطبان، این مجموعه را پلمب کردند.
مردم هنوز با گیشه های سینما آشتی نکرده اند
با رشد پردیس های سینمایی در سال های اخیر و همچنین بالاتر رفتن کیفیت فیلم ها، مردم نسبت به گذشته تمایل بیشتری به سینما نشان میدهند اما همچنان میبینیم که تهیه کنندگان از میزان فروش فیلم راضی نیستند و کم نیستند فیلمسازانی که با ساخت فیلم متضرر می شوند؛ مردم هنوز با گیشه های سینما آشتی نکرده اند. همه ما خبر تخریب برخی سینماها در تهران و شهرستانها را شنیده ایم که به جای آن ها، مجموعه های تجاری سر برآورده اند. در همین تهرانِ خودمان از این نمونه ها کم نیستند.
سینمادارها برای نگاه داشتن یک مجموعه سینمایی تلاش زیادی میکنند، جُنگهای شادمانی، تئاترهای کمدی و... از جمله ترفندهای آنان برای جلوگیری از ورشکستگی است که در رابطه با برخی از آنها چنین طرحهایی نیز جواب نمیدهد و سایه سنگین تخریب هر لحظه به آنان نزدیک و نزدیک تر می شود.
طرح پخش فوتبال از سینماها، یکی از مواردی است که میتواند به آشتی دوباره مخاطب با گیشه های سینما بیانجامد و این امر می تواند رونقی دوباره به سینماها ببخشد. از سوی دیگر چنین طرحی فضایی ایجاد می کند تا بانوان راکه به شكل بيرحمانهاي حق ورود به استادیوم، از آن ها گرفته شده است،تا حدی تسکین دهد. دلیل مخالفت با این طرح هنوز روشن نیست و بیشتر تصمیماتی سلیقه ای است؛ همانطور که پخش فوتبال در میادین و کافه ها ممنوع شد. به نظر میرسد مساله اصلی شئونات اخلاقی نباشد بلکه بیشتر تلاشی است برای جلوگیری از تجمع ها و بروز هیجانات و البته حضور بانوان در کنار آقایان و تماشای مسابقات فوتبال در یک فضای مختلط نیز از جمله دلایل محکمی است که اجرای این طرح را دشوار میکند. البته در میان نهادهای حاکم نیز عدهای براین باورند که پخش مسابقات در سینماها می تواند هیجانات مردم را تا حدی کنترل کند تا آنان بعد از بازی به خیابان ها هجوم نیاورند.
تصمیمات هنوز قطعی نشده اند
اکنون دیگر چند روزی تا شروع بازیهای جام جهانی 2018 روسیه باقی نمانده و حضور ایران در این دوره از مسابقات، مردم را حسابی به وجد آورده است. این رقابت ها که در واقع می توان آن را یکی از مهمترین اتفاقات ورزشی جهان دانست، از چهاردهم ژوئن (بیست و چهارم خرداد) آغاز و تا پانزدهم جولای (بیست و چهارم تیر) ادامه دارد. این بازه زمانی یک ماهه در بيشتر کشورهای دنیا، به دوره ای برای نزدیک شدن مردم به یکدیگر بدل می شود. آن ها در کافه ها و میدانهای بزرگ شهر، در کنار هم به تماشای مسابقات فوتبال می نشینند. اما متاسفانه کشور ما همچنان در حال جلوگیری از بروز هرگونه هیجان است و دلایل ارائه شده به هیچ عنوان منطقی نیستند. با جلوگیری از پخش مسابقات در کافه و میادین شهر در این دوره و با توجه به حضور ایران در این رقابت ها بارِ دیگر مساله پخش مسابقات از سینماها به بحثی داغ بدل شده است و حتی چند سینما نیز تبلیغات خود را در این خصوص آغاز کرده اند اما هنوز تصمیم قطعی در اینباره گرفته نشده است.
قیمت بلیت ها برای هر مسابقه،20 هزارتومان در نظر گرفته شده است و تمام سینماها می توانند مسابقات را پخش کنند اما برای پردیسهای سینمایی که دارای تعداد سالنهای بیشتری هستند، سقفی در نظر گرفته شده به این معنی که هر پردیس، نمیتواند بیش از دو سالنش را برای پخش بازی های فوتبال اختصاص دهد.
محمد قاصد اشرفی (ريیس انجمن سینماداران) در گفتوگویی از صدور مجوز نمایش مسابقات جام جهانی روسیه در سالنهای سینمایی از سوی وزارت ارشاد خبر داده و بیان کرده است: تاكنون با نمایش ۶ مسابقه موافقت شده است. از این ۶ مسابقه، سه مسابقه به بازیهای ایران اختصاص دارد و سه بازی دیگر هنوز مشخص نشده است.او همچنین اعلام کرده که نیروی انتظامی با این مساله موافق است اما هنوز مجوز رسمی و مکتوب صادر نشده است.
مخالفان و موافقان
این طرح موافقان و مخالفان زیادی دارد که البته تعداد موافقان بر مخالفان می چربد. در وضعیت کنونی که گیشه ها کم رونق شده اند، این اتفاق می تواند چرخه اقتصادی خوبی را فراهم کند و مخاطبان نیز به آن چیزی که می خواهند برسند؛ البته در این میان بهتر است چنین فرصتی در اختیار سینماهای کوچک تری قرار گیرد که در طول سال چندان فروش خوبی ندارند نه پردیس های سینمایی که در هر صورت درآمد خوبی نسبت به سایر سینماها کسب می کنند.
همایون امکانیان (پخشکننده فیلمهای سینمایی) در گفتوگویی موافقت خود را با این طرح اعلام کرده و بیان کرده است: بازیهای جام جهانی اگر جذابتر از فیلمهای سینمایی نباشد، کمتر از آن هم نیست و همیشه مخاطبان زیادی را به خود جلب میکند. به تعبیری میتوان گفت که این طرح میتواند باعث رونق سینماها شود زیرا چند وقت اخیر با توجه به مسائل سیاسی و همچنین رسیدن ماه مبارک رمضان افت چشمگیری در فروش فیلمهای سینمایی داشتهایم. این اتفاق تا جایی پیش رفته که فروش برخی سینماها و حتی پردیسهای سینمایی نصف یا کمتر از آن شده است.او در ادامه صحبت های خود گفت: ما در شرایطی هستیم که نمیتوانیم سالنهای نمایش را از مخاطبان پُر کنیم بنابراین اگر مدیریت و برنامهریزی درستی صورت بگیرد و بشود از ظرفیتی که جام جهانی اشغال کرده، برای رونق سینماها کمک بگیریم، اتفاق مهمی رخ داده است.حبیب اسماعیلی، تهیهکننده و پخشکننده نیز در این خصوص بیان کرده است: به نظر میرسد اکنون تمام کسانی که فیلم روی پرده دارند، از محدودیت سانس و سالن سینمایی گله دارند، حالا میخواهد فیلم پرفروش باشد یا حتی متوسط. با این اوصاف قرار است تعدادی از سالنها و سانسها هم به پخش بازیها اختصاص پیدا کند؛ با این حال اگر به درستی برنامه ریزی كنند شاید بتواند باعث رونق سینماها شود.از دیگر موافقان این طرح می توان به علی سرتیپی، سینمادار و پخش کننده سینما اشاره کرد. او به جنبه های مثبت و منفی این طرح پرداخته و بیان کرده است: اگر در سالنهای محدود و سانسهای خاصی نمایش بازیها صورت بگیرد، میتواند مردم را از خانههایشان خارج و فضای پرهیجان فوتبال را وارد سینماها کند. ولی اگر این طرح به درستی اجرا نشود و تمام سالنهای نمایش فیلم را به خود اختصاص دهد، ممکن است که در ابتدا به نفع سینماها شود اما در نهایت فیلمها ضرر خواهند کرد؛ بنابراین صورت گرفتن چنین اتفاقی باید محدود، با برنامهریزی و حساب شده باشد که حتی بشود به نوعی با حضور مردم در سینماها از برگزاری چنین رویدادی برای فروش بهتر فیلمها و همچنین رونق سینما بهرهمند شد.
اما یکی از مهمترین مخالفان طرح، تهیه کنندگان فیلمهایی هستند که این روزها اثرشان روی پرده است. تهیهکنندگان همواره بر سر مساله اکران، تعداد سینما و سانس بحث و گلگی داشتهاند که البته این گله ها بیراه هم نیست. اما این نکته نیز حايز اهمیت است که جام جهانی قرار است هر چهار سال یک بار اتفاق بیفتد و طبق گفته ها قرار است تنها 6بازی در سینماها پخش شوند.
تهیهکننده و کارگردان فیلم «چهارراه استانبول» مخالفت صریح خود با این طرح را اعلام و بیان کرده است: من با این موضوع موافق نیستم و به نظرم کار درستی هم نیست چون فوتبال و سینما هر کدام جای خود را دارند و قرار نیست در سالن سینما فوتبال پخش شود که اگر این طور باشد، استادیوم آزادی را هم به ما بدهند تا در آن فیلم اکران کنیم! هنوز تعداد سالنها و سانسهای فیلم «چهارراه استانبول» به طرز عجیبی کم است و نمیدانم برای این فیلم با حدود 47سالن در مقابل بیش از 170 سالن فیلمهای دیگر باید چه کرد.
اما اشرفی درباره مخالفت برخی تهیهکنندگان با نمایش مسابقات فوتبال در سینماها گفته است: تجربه دورههای گذشته نشان میدهد در زمان پخش مسابقات فوتبال و بهخصوص بازیهای تیم ملی ایران، درصد حضور مخاطبان در سالنهای سینما برای تماشای فیلم کاهش پیدا میکند. البته ما سهم و درصد صاحبان فیلمها و پخشکنندگانی که سانس نمایش آثار آنها با نمایش مسابقات فوتبال همزمان میشود را بيشك پرداخت خواهیم کرد.
نکات مثبت، سنگین تر از نکات منفی است
تماشای مسابقات جامجهانی، به خصوص بازی ایران در این رقابت ها، آن هم روی پرده سینما، لذتی انکار ناشدنی است اما متضرر شدن فیلمسازان نیز ماجرایی است که به هرشکلی باید با آن مقابله کرد. اگر دقیق تر نگاه کنیم، میبینیم که تمام سانسها و همه فیلمها سالن را پر نمیکنند و در بسیاری از سانسها مخاطب بسیار محدود است. از سوی دیگر نیز با اجرایی شدن این طرح، ضرر و زیان فیلمسازان پرداخت خواهد شد. اگر نکات ضعف و قوت این طرح را در دو کفه ترازو قرار دهیم،بيشك نکات مثبت آن سنگین تر خواهد بود. اگر این طرح بدون جلوگیری نیروی انتظامی و با آرامش در سطح کشور انجام شود، نه تنها به رونق سینماها کمک میکند بلکه باعث ایجاد فضایی می شود که مردم به راحتی کنار هم بنشینند و لذت دیدن یک بازی فوتبال را تجربه کنند آن هم در فضایی که دیگر زن و مرد بودن اهمیتی ندارد. این مساله شاید خود تمرینی باشد برای رسیدن به فضایی که زنان نیز وارد استادیوم شوند و در فضایی امن، در کنار مردان به تماشای بازی های فوتبال بنشینند.
اکران فوتبال
این طرح موافقان و مخالفان زیادی دارد که البته تعداد موافقان بر مخالفان می چربد
بیشتر بخوانید
امتیاز: 0
(از 0 رأی )
نظرهای دیگران