معرفی رشته روزنامه‌نگاری و نکاتی درباره بازارکار، درآمد و دروس

اگر به اتفاقات و رویداد های مهم سیاسی، اجتماعی، ورزشی و… علاقه دارید و دوست دارید درباره آنها بنویسید، رشته خبرنگاری برای شما مناسب است.در این مطلب می خواهیم درباره رشته خبرنگاری برای شما توضیح دهیم پس در ادامه این مطلب با ما همراه باشید.

روزنامه نگار کیست؟

روزنامه نگار( به انگلیسی journalist)  که اغلب خبرنگار ( به انگلیسی Reporter ) نامیده می شود به تحقیق و نوشتن برای روزنامه های ملی و محلی می پردازد. روزنامه نگار معمولا باید ذهنی خلاق داشته باشد و با اتکا به ذوق و استعداد خود به همه اخبار مربوط به جهان علاقه نشان دهد و با استفاده از ابزار رسانه های دسته جمعی این مطالب را به صورت آشکار و واضح به شنوندگان ، بینندگان و علاقمند به این خبر در جهان به خوبی انتقال دهد.

تحصیلات لازم جهت ورود به شغل روزنامه نگاری

جهت ورود به شغل روزنامه نگاری باید در رشته علوم ارتباطات اجتماعی تحصیل کنید. برای ورود به بازار کار رشته روزنامه نگاری، ابتدا باید افراد در شاخه‌ ی علوم انسانی تحصیل کنند و در آزمون کنکور انسانی شرکت کرده و در انتخاب رشته ‌ی خود، رشته‌ ی ارتباطات و علوم اجتماعی را انتخاب کنند. این رشته در مقطع کارشناسی دارای سه گرایش پژوهش در رسانه، روابط عمومی و روزنامه ‌نگاری است.
افرادی که می‌خواهند وارد بازار کار رشته خبرنگاری شوند باید گرایش سوم را انتخاب کنند. علاوه بر تحصیلات دانشگاهی افراد می‌توانند با گذراندن دوره‌های خبرنگاری در مراکز آموزشی و آموزشگاه‌های خصوصی و یا تحصیل در دانشکده‌های خبر، وارد شغل خبرنگاری شوند. البته برخی روزنامه نگاران یا همان خبرنگاران در رشته های دیگر تحصیل کرده و با گذراندن دوره های آموزشی روزنامه نگاری و خبرنگاری در دانشکده خبر و برخی آموزشگاه های آزاد توانایی و دانش لازم را کسب می کنند. البته کسب تجربه نیز در این شغل بسیار مهم است. داشتن مدرک تحصیلی حداقل لیسانس می‌تواند شرایطی برای ورود شما به این حرفه را فراهم کند ولی اگر تحصیلات شما در رشته‌ی علوم ارتباطات، علوم اجتماعی، روانشناسی و یا جامعه‌شناسی باشد می‌تواند کار در این حرفه را برای شما آسان‌تر کند.

دروس رشته خبرنگاری

برنامه آموزشی این دوره شامل ۱۳۶ واحد به این شرح است:

دروس عمومی: ۲۱ واحد
دروس پایه: ۴۰ واحد
دروس اختصاصی: ۳۵ واحد
دروس تخصصی: ۳۰ واحد
دروس اختیاری: ۱۰ واحد

دانشجویان رشته روزنامه‌نگاری می‌توانند از بین فهرست دروس فوق و دروس تخصصی رشته روابط عمومی و رشته مطالعات ارتباطی و فناوری اطلاعات تا سقف ۱۰ واحد انتخاب واحد کنند.

لیست دانشگاه های ارائه دهنده رشته روزنامه نگاری

البته این نکته هم به یاد داشته باشید که این ها نمونه ای از دانشگاه ها می باشد و لیست کل دانشگاه ها نیست.

وظایف یک خبرنگار

1-گزارش و نوشتن داستان های خبری برای انتشار و پخش و توصیف پیش زمینه ها و علل وقوع آنها
2-ترتیب دادن مصاحبه با افرادی که راجع به واقعه ی خاصی اطلاعات دارند.
3-کپی گزارش ها را دوره کردن و اصلاح خطاها به لحاظ گرامر،نشانه گذاری ها و اصول راهنما.
4-مرور و ارزیابی نوشته هایی که در مورد جنبه های خبری می باشند به منظور جداسازی وقایع مهم و جزییات کم اهمیت تر.
5-چیدن خبرها بر اساس اهمیت،قالب و طولانی یا کوتاه بدنشان و سازماندهی آنها به صورت صحیح.
6-تحقیق و تحلیل پیش زمینه های اطلاعات موجود مرتبط به خبر به منظور بسط کامل و درست آن.
7-جمع آوری اطلاعات در مورد وقایعی مانند:مصاحبه ها،تجارب و … و حاضر شدن در محافل سیاسی،ورزشی،هنری،اجتماعی و سایر.
8-تحقیق در مورد وقایعی مانند بلایای طبیعی،جرم ها و جنایت ها و در کل خبرهایی که انسان دوست دارد بشنود!
9-تحقیق و ارایه ی گزارش در مورد وقایع خاصی مانند داروسازی،دانش به طور وسیع،تکنولوژی،سیاست،نگرانی های خارجی،ورزش ها،هنرها،نگرانی‌های مصرف کننده هاکسب و کار،مذهب،جرم و آموزش.
10-ارزیابی خبر به منظور بسط و گسترش آن.
11-بحث با ویرایش کننده های خبر در مورد مسایل موجود به منظور مشخص کردن سلسله مراتب خبرها و جایگاه هر کدام.
12-مطالعه و بررسی کتاب ها،اخبار و رکورد های عمومی شامل کتابخانه ها و … به منظور بازتاب حقایق مرتبط.
13-عکاسی یا فیلم برداری از وقایع توسط خود خبرنگار یا یک عکاس دیگر
14-توسعه ی ایده های نو برای ستون های موجود یا برای تفسیر خبرها با توجه به مسایل روز و تجارب شخصی
15-انتقال خبر از راه دور با تلفن های ماهواره ای،تلفن ها،فکس و مودم
16-نمایش تفسیرهای زنده از طریق رسانه های ضبط شده.
17-ضبط مصاحبه ها و روایات.
18-نوشتن مقاله هایی در مواردی مانند ادبیات،موسیقی و به طور کل هنر آن هم بر اساس علم،قضاوت و تجربه.

مهارت‌های موردنیاز شغل خبرنگاری

هر خبرنگاری باید کم‌‌و‌بیش روی مهارت‌های خود در این زمینه‌ها کار کند تا کیفیت کار خود را بهتر کند:

مدیریت زمان: 

خبرنگاران معمولا با برنامه زمانی فشرده کار می‌کنند، یعنی نیاز دارند که متن خود را قبل از خبرنگار یا روزنامه دیگری بنویسند و منتشر کنند. آنها باید بتوانند حقایق را جمع‌آوری کنند، درباره آنها تحقیق کنند و در مدت زمان کمی آن را بنویسند. داشتن این مهارت برای یک خبرنگار کاملا حیاتی است. هم‌چنین مهارت‌هایی مانند سازمان‌دهی، مدیریت پروژه و وقت‌شناسی هم مستقیم با مفهوم مدیریت زمان در ارتباط هستند.

ارتباطات: 

مهارت‌های ارتباطی کلامی به هر خبرنگاری کمک می‌کند تا اطلاعاتی را که از شاهدین دریافت می‌کند، به‌خوبی تفسیر کند. مهارت‌های ارتباطی قوی هم‌چنین می‌توانند به ساختن روابط و شبکه‌های فردی او کمک کند. مهارت‌ ارتباطی نوشتاری هم برای برنامه‌ریزی مصاحبه‌ها و تهیه گزارش خبرنگاران، ضروری‌ است.

پژوهش: 

خبرنگاران معمولا برای انجام وظایف خود نیاز به انجام تحقیق و پژوهش دارند. آنها می‌توانند اطلاعات مورد نیاز خود را از طریق منابع عمومی، پایگاه داده‌ها یا منابع چاپی پیدا کنند. مهارت‌های توسعه‌یافته تحقیقاتی به هر خبرنگاری کمک می‌کند که بداند از چه اطلاعاتی استفاده کند، آن اطلاعات را از کجا و به یک منبع خاص چگونه دسترسی پیدا کند.

نوشتن: 

مهارت‌ ویژه و توسعه‌یافته نوشتاری برای هر خبرنگاری اهمیت بسیاری دارد. چه خبرنگار برای یک روزنامه بنویسد؛ و چه گزارشگر یک شبکه تلویزیونی باشد. نوشتن شفاف و موجز به او کمک می‌کند که مخاطبان بیشتری با گستره‌های مختلف تحصیلات، سواد و توانایی درک مطلب، از گزارش‌های او بهره ببرند.

 بداهه گویی: 

مهارت ممتاز گفتاری است که خبرنگار بر اثر مطالعات و تمرین‌های بیانی به آن می‌رسد. گاهی لازم است خبرنگار از متن آماده‌ای که تهیه کرده‌ است جدا شود و از خود چیزی بگوید. این لحظات غافلگیر کننده که کم نیستند، مهارت زبانی خبرنگار یا عجز او را آشکار می‌کنند. خبرنگار باید برای اینگونه صحنه‌ها آماده باشد.

چیرگی بر احساسات: 

خبرنگاران موفق رسانه‌های بزرگ در گزارش‌های خبری تسلیم احساسات خود نمی‌شوند. همدردی و همدلی با مخاطب با احساساتی شدن متفاوت است. حضور خبرنگار در صحنه خبر برای عینیت بخشیدن به خبر است نه تحریک احساسات. آنچه مردم می‌خواهند دقت، صحت و جامعیت خبر در اسرع وقت است.

بیان مناسب: 

از دیگر ویژگی های خبرنگار، داشتن سلامت اندام گفتاری و صدای مناسب و لحن خبری و غیرمصنوعی است. تنفس درست، جنس صدا و استفاده درست از صدا و انتخاب لحن مناسب برای بیان، از مهارت‌های خبرنگاران آموزش دیده‌است. برخی از خبرنگاران صدای خبری مستقلی دارند که مخاطبان به آن صدا و شیوه بیان علاقه‌مند هستند. خبرنگار برای دستیابی به بیان نافذ خبری باید جدی باشد و تلاش کند.

آشنایی با نگارش و تنظیم خبر: 

خبرنگار را در نوشتن متن خبر یا مخابره آن موفق می‌کند. امروزه خبرگزاری ها و رسانه‌ها و بخش‌های ممتاز خبری به کلمات و واژه‌ها و عبارت‌های خبری بسیار توجه دارند. بار روانی برخی از کلمات تأثیر ویژه دارند. نگارش درست و بدون غلط و رعایت زبان معیار و ایجاز در جمله بندی مهارتی است که خبرنگار باید با آن آشنا باشد.

مهارت عالی نوشتاری

● مهارت ارتباطی: ارتباط با همه چیز و همه کس، تقریباً بدون محدودیت. خبرنگار باید بتواند خود را با صحنه تصادف، زلزله، سیل، آتش سوزی، جنگ، جشن‌های ملی و مذهبی، مراسم ویژه، راهپیمایی‌ها و نمونه‌های مرتبط وفق دهد و مرتبط سازد. همچنین بتواند با کودک خردسال، نوجوان، جوان، پیر، کارگر و کارمند، هنرمند، قهرمان، دانشمند، افراد مثبت و منفی ارتباط برقرار کند.
● مهارت خوب گوش دادن و پرسشگری: ذهن پوینده و علاقه زیاد به افراد، مکان ها و رویدادها – زیرا در غیر اینصورت خبرنگاری برای شما خسته کننده خواهد شد و از سوی دیگر اخبار تهیه شده توسط شما از جذابیت لازم و کافی برای بینندگان برخوردار نخواهد بود.
● علاقه به امور و اتفاقات جاری در همه سطوح و داشتن حس کنجکاوی برای پیگیری اموری که ممکن است جنبه خبری قوی برای خبرگزاری ها و رسانه ها داشته باشند.
● خبرنگار باید خبرگزاری های مختلف جهان مخصوصا غول‌های خبری جهان را بشناسد. این شناخت به نگاه و فکر او وسعت می‌بخشد. وقتی به راز موفقیت خبرگزاری های جهان پی برد و دانست که همه چیز در گرو عملکرد درست خبرنگاران آن ها بوده‌است، به جایگاه و حساسیت کار خود بیشتر پی می‌برد.

مهارت تحقیق و جستجو

● اعتماد به نفس: خبرنگاری در جهان یکی از سخت ترین مشاغل معرفی شده است. یکی از علت های آن عدم پذیرش از سوی بسیاری از مردم و سازمان ها می باشد ولی خبرنگار برای تهیه خبر که گاهی ممکن است برای گروهی ناخوشایند باشد و گاهی گران تمام شد از تمام توان خود استفاده کرده و گاهی جان خود را به خطر انداخته تا بتواند خبر داغ و دسته اولی برای خبرگزاری یا سازمان مطبوع خود تهیه کند. در تمامی این مراحل داشتن اعتماد به نفس الزامی است و درغیر این صورت خبرنگار موفق نخواهد بود.
● توانایی جمع آوری سریع اطلاعات و نوشتن آن ها در به شکل جذاب و قابل فهم برای همه.
● صبر و تحمل زیاد: زیرا خیلی از اوقات خبرنگاران برای تهیه یک خبر باید زمان زیادی را منتظر بمانند و یا اینکه حرف های تند برخی از افراد را بشنوند ولی چیزی نگویند. لذا داشتن صبر و تحمل برای رسیدن به نتیجه و تهیه یک خبر داغ الزامی است.
● رعایت بی طرفی در نوشتن مطالب
● مهارت های فناوری اطلاعات: امروزه عمدتا خبرنگاران خودشان خبرهای تهیه شده را تایپ می کنند و یا تصاویر و فیلم های برداشت شده را ادغام کرده و پس از مونتاژ در اختیار همکاران خود برای انتشار قرار می دهند. در صورت عدم تسلط بر مهارت های فناوری اطلاعات مورد نیاز این کار غیر ممکن خواهد بود.

دسته بندی پوشش اخبار یک خبرنگار

1)دولت و سیاست:

خبرنگارانی که اخبار دولتی را پوشش میدهند باید نحوه عملکردِ داخلی دولت را درک نمایند و تأثیرات تصمیمات دولتی را پیگیری کنند. خبرنگارانی که این سؤال مهم و اساسی که “چه کسی اهمیت میدهد؟” را میپرسند ، در هنگام گزارش کارهای دولت، میتوانند افرادی را پیدا کنند که عملکرد دولت بر زندگی شان تأثیر می‌گذارد. مطالبی که درباره این افراد نوشته میشود بیشتر مورد توجه مخاطبین قرار میگیرد.
بیشتر کار مربوط به دولت در ملاقاتها و جلسات انجام میشود. بنابراین ازخبرنگارانی که پوشش خبری دولت را به عهده دارند انتظار میرود که در بسیاری از آن جلسات حضور داشته باشند. با این حال ملاقاتی خسته کننده دلیل موجهی برای مقاله های کسل کننده نیست. مخاطبان از روزنامه نگاران انتظار دارند که آنچه را که مهم است به آنان بگویند و نه فقط هر چه که به ترتیب زمانی اتفاق افتاده است. بهترین مطالب، نمی تواند تنها برگرفته از آنچه که در جلسه اتفاق افتاده باشد بلکه افرادی را که تحت تأثیر آن وقایع هستند مورد نظر دارد.
روزنامه نگاران باید در هنگام پوشش خبری دولت، قادر به خواندن و تفسیر بودجه و سایر مطالب مالی باشند. نصیحت خوبی که میتوان به همه روزنامه نگاران کرد این است که ” مسایل پولی را دنبال کنید”، اما این نصیحت احتمالا بیشتر به درد آنهایی میخورد که اخبار دولتی را پوشش میدهند. مقالات درباره کارهای مالی دولت ممکن است به نظر خشک و خسته کننده بیایند اما مالیات و هزینه ها مستقیما بر مخاطبین تأثیر دارند و مردم لازم است بدانند که پولشان چگونه مورد استفاده قرار می گیرد. به طور کلی اسناد و مدارک، رگ حیات دولت هستند پس خبرنگاران باید بتوانند به آنها دسترسی یافته، آن را درک کنند.

2)کار و اقتصاد:

خبرنگارانی که تجارت و اقتصاد را پوشش میدهند باید مطالب خود را در دسترس همگان قرار دهند. آنها باید قادر به درک مفاهیم و اصطلاحات اقتصادی باشند و بتوانند آن کلمات را به زبان ساده توضیح داده و یا دوباره بیان کنند. این تمرین خوبی است، حتی برای خبرنگارانی که برای انتشارات یا بنگاه های سخن پراکنی تخصصی کار میکنند و مخاطبان آنها انتظار دارند که با این اصطلاحات آشنا باشند. برای مثال در ایالات متحده مخاطبان وال استریت ژورنال خوانندگانی مطلع از تجارت هستند اما باز هم معنی اصطلاحات رایجی نظیر “تولید خالص ملی”، ارزش کلی تولید ملی از جهت کالا و خدمات، توضیح داده میشود. با گذشت زمان خبرنگاران فهرستی کوتاه از توضیحات خود فراهم میکنند که میتوانند از آن در مقالات خود استفاده نمایند. مخاطبان، ارزش جمله ای مشخص درباره معنی “بازپرداخت بدهی”، “کاهش ارزش پول”، “خصوصی سازی” و سایر اصطلاحات اقتصادی را میدانند. آنها از مقالاتی که دلیل اهمیت این اصطلاحات برای افراد و هم چنین مؤسسات و دولت را توضیح میدهند، استقبال میکنند.
خبرنگاران اقتصادی باید بتوانند بیانیه های مالی، ترازنامه ها و گزارشات سالیانه را بخوانند و درک کنند. آنها اغلب با دیدن تغییرات در درآمد و یا هزینه از سالی به سال دیگر، به مطلبی برای نوشتن دست مییابند. خبرنگاران اقتصادی، شرکتهای درون یک صنعت یا یک منطقه را با یکدیگر مقایسه میکنند. مثلا هنگامی که مؤسسه ای تجاری تعطیل و یا ورشکسته می شود، خبرنگاران نه تنها میپرسند که چند نفر کار خود را از دست دادهاند بلکه میپرسند که این اتفاق چه تأثیری بر جامعه داشته است. آنها برای پاسخ دادن به سؤال مهم تر، باید بدانند که آیا آن شرکت یکی از بزرگترین کارفرمایان منطقه بوده است یا خیر، آیا سایر شرکتهای موجود در منطقه همان محصول و خدمات را ارایه میدهند یا خیر، نرخ بیکاری در منطقه چه میزان است و سوال هایی از این قبیل.

3)بهداشت،علم و محیط زیست:

مقاله هایی که درباره بهداشت و سلامت و محیط زیست نوشته میشوند تأثیر مستقیمی بر زندگی مردم دارند. خبرنگارانی که درباره بیماری ایدز مینویسند، میدانند که آگاهی اندک در مورد این بیماری تقریبا به اندازه خود بیماری مهلک است؛ مقاله های آنها میتواند به مردم آموزش لازم را جهت مراقبت از خود بدهد. روزنامه نگارانی که در حوزه علم و محیط زیست کار میکنند میتوانند درباره همه چیز از جمله آنفلوانزای مرغی و ترسیم الگوی ژن انسانی ، انسان و تأثیر ایجاد سد بر روی رودخانه ها بنویسند. هر یک از این مباحث، موضوعاتی پیچیده را شامل میشوند و کار روزنامه نگار توضیح مشخص آنها است.

4)پلیسی و دادگاهی:

خبرنگارانی که وقایع جنایی و اخبار دادگاهها را پوشش خبری میدهند باید نحوه کار را بشناسند. خبرنگاران اندکی درباره دادرسی جنایی آموزش دیده اند،اما افراد با تجربه در حوزه پلیس توصیه میکنند که حداقل دورهای آموزشی درباره این موضوع را بگذرانید. افسران پلیس در عدم تمایل به دادن اطلاعات به خبرنگاران زبانزد هستند، اما اگر شما قوانین، مقرارت و مراحل کار آنها را بدانید، میتوانید سؤالات بهتری بپرسید و شانس خود را در یافتن آنچه که میخواهید بدانید بیشتر کنید.

5)گزارش ورزشی:

خبرنگاران ورزشی برخی از بهترین مطالب را در حوزه روزنامه نگاری مینویسند. خبرنگار سابق ورزشی تلویزیون، بیل شوانبک میگوید کسانی که مطالب ورزشی می نویسند ،طبیعتا مطلبشان پراز هیجان است، احساسات و شخصیتهای مهم. گزارشگران ورزشی با صلاحیت، کاری بیش از گزارش امتیازات یک بازی یا نتیجه یک مسابقه قهرمانی انجام میدهند. البته آنها نکات اساسی را مطرح میکنند اما دورنما و زمینهای که تماشاگران با حضور در محل بازی یا مشاهده آن از تلویزیون نمیتوانند به دست آورند را نیز در اختیار مخاطبان قرار میدهند. گزارشگران ورزشی علت و چگونگی آنچه که اتفاق افتاده را توضیح میدهند و فقط به سئوال چه کسی و چه، بسنده نمیکنند. آنها همواره درباره بخش اقتصادی ورزش گزارش میدهند، یا مقاله های ویژه ای درباره قهرمانان ورزشی، صاحبان تیمها و طرفداران آنان مینویسند

محیط کاری خبرنگار

هر خبرنگاری می‌تواند کار تمام‌وقت داشته باشد یا به‌صورت قراردادی و فریلنسر برای کارفرما کار کند. خبرنگاران می‌توانند از محیط کاری خود انتظارات زیر را داشته باشند:

• یک محیط کاری سریع و پر از تغییرات
• صرف زمان‌هایی طولانی و متغیر برای تحقیق و مصاحبه با افراد
• استفاده زیاد از کامپیوتر، تبلت و گوشی هوشمند
• جدول زمانی فشرده و شلوغ

محیط کاری خبرنگاری پر از رقابت است، چرا که خبرنگاران سعی می‌کنند وظایف و موضوعات مختلفی را از آن خود کنند. خبرنگاران می‌توانند انتظار روزهای کاری منعطف ولی شلوغی را داشته باشند. یک روز ممکن است صرف مصاحبه با شاهدین یک جرم شود، یک روز هم ممکن است به انتظار شنیدن یک بیانیه از شهرداری در دادگاه بگذرد.

خبرنگاران زمان زیادی را پشت کامپیوتر و تبلت می‌گذرانند تا اطلاعاتی را که برای نوشتن در مقاله‌شان نیاز دارند، جست‌وجو کنند. این افراد ممکن است در محیط‌های کاری مختلفی کار و حتی خطرناک کار کنند.

چگونه خبرنگار شویم؟

خبرنگاری به مجموعه‌ای از آموزش‌ها، تمرین‌ها و تجربه‌ها نیاز دارد. شما می‌توانید با طی کردن مراحل زیر، در مسیر ورود به خبرنگاری گام بردارید:

مدرک بگیرید: 

بیشتر شغل‌های خبرنگاری به حداقل مدرک کارشناسی نیاز دارند. اتمام تحصیلات در رشته خبرنگاری یا رشته‌های مرتبط با آن، اولین گام برای خبرنگار شدن است. در کلاس‌هایی ثبت‌نام کنید که روی مهارت‌های مورد نیاز شما برای این شغل، کار می‌کنند. برخی از این مهارت‌ها عبارت‌اند از: نوشتن خلاق، پژوهش و حقوق. از هر فرصتی برای نوشتن در طول تحصیل خود بهره بگیرید؛ از نوشتن در روزنامه‌های مدرسه و دانشگاه گرفته تا شرکت در گروه‌ها نویسندگی.

در این زمینه تجربه کسب کنید: 

بسیاری از مدیران ترجیح می‌دهند خبرنگار با تجربه استخدام کنند. برای کسب این تجربه در نشریات دانشگاه و مدرسه خود یا برای نشریات محلی به‌صورت داوطلبانه مقاله بنویسید. در زمان دانشجویی در صورت امکان دوره‌های کارآموزی مختلفی را بگذرانید.

نمونه‌کار داشته باشید: 

در همین حین که در حال کسب تجربه به‌عنوان یک خبرنگار هستید، پورتفولیو یا نمونه‌کارهای خود را نیز جمع‌آوری کنید. نمونه‌کارهای شما به کارفرمایان نشان می‌دهند که سبک و روش نویسندگی، توانایی و تجارب شما چگونه‌اند.

رزومه خود را آماده کنید: 

برای گرفتن یک شغل خبرنگاری در کنار نمونه کار، به رزومه هم نیاز دارید. در رزومه خود حتما روی مواردی که از نظر تحصیلی و کاری به حوزه خبرنگاری مرتبط‌‌تر هستند، تاکید کنید.

برای گرفتن مشاغل خبر‌نگاری درخواست بفرستید: 

پس از اتمام تحصیلات و کسب تجربه در نقش یک خبرنگار، می‌توانید برای گرفتن این شغل درخواست بفرستید. در آگهی‌های شغلی با دقت توانایی‌های مورد نیاز کارفرما را مطالعه کنید و به حوزه‌ای که می‌خواهید در آن شروع به کار کنید، توجه داشته باشید.

درآمد رشته روزنامه نگاری

درآمد رشته خبرنگاری چیزی حدود از 5 میلیون تومان در ماه تا 10 میلیون تومان هست و در برخی موارد اگر بتوانید تجزیه و تحلیل انجام دهید وصرفا به نقل‌قول خبر نپردازید می‌توانید آینده‌ی شغلی نسبتاً خوبی داشته باشید.
اما امنیت شغلی این حرفه به دلیل ایجاد جریانات سیاسی تضمین نیست و ممکن است به دلیل بسته شدن نشریه‌ی که در آن کار می‌کنید بیکار شوید و یا به دلیل توقیف نشریه کارمندان آن به‌صورت تعدیل دربیایند.

متوسط درآمد روزنامه‌نگار برخی از کشورهای جهان عبارت‌اند از:

آمریکا    = 34.530 دلار (برای همه مشاغل 33.840 دلار) در سال 2010 و مطابق با آخرین آمارها در سال 2013، 35.500 دلار بوده است.
استرالیا   = متوسط درآمد سالانه روزنامه‌نگار 55.200 دلار (قبل از کسر مالیات) می‌باشد.
انگلستان = متوسط درآمد سالانه روزنامه‌نگار برای افراد تازه‌کار و کارآموز حدود 23.000 دلار، برای افراد باتجربه از 23.000 تا 61.000 دلار و بالاترین پرداخت‌ها در روزنامه‌های ملی و سراسری تا حدود 153.000 دلار هم می‌رسد.