کد: 13496 | 10 مهر 1398 ساعت 16:47
نام گذاری خیابان ها، سردر گمی مردم
چند روز پیش شخصی که برگهی آدرسی دستش بود، از من خواست راهنمایی اش کنم. از لهجهاش معلوم بود که کرمانشاهی نیست. به آدرس نگاه کردم .هیچ کدام از اسامی نوشته شده درآدرس برایم آشنا نبود.عذر خواهی کردم؛ گفتم ،نمیدانم .با تعجب پرسید: «مگه شما اهل این شهر نیستی؟ از چند نفر دیگه پرسیدم اونا هم بلد نبودند» حرفی برای گفتن نداشتم. از روی کنجکاوی در فضای مجازی نقشه کرمانشاه را از مرورگر گوگل جستجو کردم .ببینم آن اسامی کجا بودند .تعجب من لحظه به لحظه بیشتر می شد .نام های موجود در نقشه را اصلا نشنیده بودم .
به راستی هدف از نامگذاری خیابان ها چیست؟ این نامهای ناآشناچه کمکی به مردم شهر برای پیدا کردن آدرسها می کنند؟ آیا در محاورات روزانه از این نام ها استفاده می شود؟ رانندگان تاکسی با این اسمها آشنا هستند.
نامگذاری خیابانها از تصمیمات بسیار مهم مدیریت شهری برای شهروندان است و آنچه که خیلی مهمتر و حساستر است. تغییر نام خیابانهایی است که قبلا با نامی دیگر شناخته شده است.این نامها میتواند بیانگر هویت فرهنگی مردم و تاریخ و منش و مرام آن دیار باشد. نام میدانها و خیابانها وکوچهها به نوعی با فکر و ذهن وزندگی تنیده شده و بخشی ازدرک و دریافت پیرامونی و احساسات و عواطف مردم است .به راستی آیا با دستور و بخشنامه وتغییر تابلو میتوان نامهایی چون گاراژ، وزیری،کوچه ثبت، چهار راه جوانشیر، وکیلآقا و.....را از زبان مردم برداشت. آیا مدیریت شهری حق شهروندان و خواست و سلیقه و فرهنگ انها را در نظر میگیرد؟
نمیتوان بر اساس احساسات و یا به هر مناسبتی یافکر وسلیقه شخصی مدیری خاص، بدون در نظر گرفتن عادات اجتماعی نام جای ها را عوض کرد.آن هم به شکل تحمیلی و بدون نطر سنجی از مردم، توجه به خواست و عادات و علایق آنان واز شهروندان توقع داشت که آن را به کار ببرند .
اسامی تحمیلی موجب سردرگمی مردم، تحمیل هزینه های اضافی مانند تغییر تابلوهای ادارات و شرکتهاو سربرگ نامه های رسمی میشود.
البته لازم است از برخی نامهای نیکومانند بلوار دانشگاه، بلواروحدت، میدان آزادگان، میدان امام حسین، شهرک اندیشه وبسیاری نامهای جدید که به راحتی در بین مردم رواج پیدا کرده، نام برد. و از سلیقه مسوولین تشکر کرد .
پیشنهاد می شود که در راستای عمل به سیاست های عالی نظام مقدس جمهوری اسلامی برای بالا بردن نقش مردم در تصمیمات؛ هنگام نامگذاری ها به روش نظر سنجی، خواست مردم لحاظ شود و از نام گذاری غیر اصولی مانند تغییر نام کرمانشاه و ماجرای بعد از آن پیشگیری شود .
واین مهم بر اساس تحقیقات علمی و جامعه شناسی و شرایط فرهنگی جامعه انجام شود.
علی کرمی
نامگذاری خیابانها از تصمیمات بسیار مهم مدیریت شهری برای شهروندان است و آنچه که خیلی مهمتر و حساستر است. تغییر نام خیابانهایی است که قبلا با نامی دیگر شناخته شده است.این نامها میتواند بیانگر هویت فرهنگی مردم و تاریخ و منش و مرام آن دیار باشد. نام میدانها و خیابانها وکوچهها به نوعی با فکر و ذهن وزندگی تنیده شده و بخشی ازدرک و دریافت پیرامونی و احساسات و عواطف مردم است .به راستی آیا با دستور و بخشنامه وتغییر تابلو میتوان نامهایی چون گاراژ، وزیری،کوچه ثبت، چهار راه جوانشیر، وکیلآقا و.....را از زبان مردم برداشت. آیا مدیریت شهری حق شهروندان و خواست و سلیقه و فرهنگ انها را در نظر میگیرد؟
نمیتوان بر اساس احساسات و یا به هر مناسبتی یافکر وسلیقه شخصی مدیری خاص، بدون در نظر گرفتن عادات اجتماعی نام جای ها را عوض کرد.آن هم به شکل تحمیلی و بدون نطر سنجی از مردم، توجه به خواست و عادات و علایق آنان واز شهروندان توقع داشت که آن را به کار ببرند .
اسامی تحمیلی موجب سردرگمی مردم، تحمیل هزینه های اضافی مانند تغییر تابلوهای ادارات و شرکتهاو سربرگ نامه های رسمی میشود.
البته لازم است از برخی نامهای نیکومانند بلوار دانشگاه، بلواروحدت، میدان آزادگان، میدان امام حسین، شهرک اندیشه وبسیاری نامهای جدید که به راحتی در بین مردم رواج پیدا کرده، نام برد. و از سلیقه مسوولین تشکر کرد .
پیشنهاد می شود که در راستای عمل به سیاست های عالی نظام مقدس جمهوری اسلامی برای بالا بردن نقش مردم در تصمیمات؛ هنگام نامگذاری ها به روش نظر سنجی، خواست مردم لحاظ شود و از نام گذاری غیر اصولی مانند تغییر نام کرمانشاه و ماجرای بعد از آن پیشگیری شود .
واین مهم بر اساس تحقیقات علمی و جامعه شناسی و شرایط فرهنگی جامعه انجام شود.
علی کرمی
