بیست و چهارمین روز ماه رمضان 1401 چه روزی است؟
طبق تقویم روز 6 اردیبهشت ۱۴۰۱ روز بیست و چهارم ماه رمضان می باشد .
دعای روز بیست و چهارم ماه مبارک رمضان
اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ فِيهِ مَا يُرْضِيكَ، وَ أَعُوذُ بِكَ مِمَّا يُؤْذِيكَ، وَ أَسْأَلُكَ التَّوْفِيقَ فِيهِ لِأَنْ أُطِيعَكَ وَ لا أَعْصِيَكَ، يَا جَوَادَ السَّائِلِينَ.
خدایا در این ماه آنچه تو را خشنود می کند از تو درخواست می کنم، و از آنچه تو را ناخشنود می کند به تو پناه می آورم، و از تو در این ماه توفیق اطاعت و ترک نافرمانی ات را خواستارم، ای بخشنده به نیازمندان.
دعای روز بیست و چهارم ماه مبارک رمضان
صوت دعای روز بیست و چهارم ماه مبارک رمضان
فیلم دعای روز بیست و چهارم ماه مبارک رمضان
شرح دعای روز بیست و چهارم ماه رمضان
در این دعا می گوییم:ای خدا، پناه می برم به تو از چیزهایی مانند گناه و اطاعت از شیطان و اطاعت از نفس که تو را اذیت می کند. خدایا از من رضایت داشته باش و به من توفیق بده که کارهای خود را به گونه ای انجام دهم که رضایت تو را در پی داشته باشد. انجام کارهای نیک و دوری از گناهان رضایت خدا را در پی دارد. اگر می خواهید بدانید که خدا از شما راضی هست یا نه، ببینید خودتان در ته دل از خدا راضی هستید؟ اگر راضی باشید، خدا هم از شما راضی است.
در این دعا می گوییم:خدایا به من توفیق اطاعت از تو را در ماه رمضان و انجام ندادن گناه را ارزانی کن. امام جواد علیه السلام:اَلمُؤمِنُ یَحتاجُ إلی ثَلاثِ خِصالٍ:تَوفیقٍ مِنَ اللهِ، وَ واعِظٍ مِن نَفسِهِ وَ قَبُولٍ مِمَّن یَنصَحُهُ؛مؤمن نیازمند سه خصلت است:توفیق از سوی خداوند، واعظی از درون خود، پذیرش نسبت به کسی که او را پند می دهد. تَوْفِیقٍ مِنَ اللَّهِ؛ یعنی برای ادامه زندگی و عبودیت احتیاج به توفیقات خداوند متعال داریم.
در این دعا می گوییم:ای خدایی که به هر کسی که از تو چیزی سوال می کند، تو جود می کنی و نسبت به او بخشش داری، دعای ما را استجابت کن. خداوند اگر چیزی که صلاح ما نیست را از خدا می خواهیم و خدا نمی دهد؛ خدا در قیامت آن را برآورده می کند.
اعمال روز و شب بیست و چهارم ماه مبارک ماه رمضان
برای شب و روز بیست و چهارم ماه مبارک ماه رمضان اعمالی سفارش شده است که در ادامه آورده ایم و شامل :
نماز روز بیست و چهارم ماه رمضان
برای شب بیست و چهارم ماه مبارک رمضان هشت رکعت نماز به هر سوره که میسر شود مورد سفارش قرار گرفته است. ( مفاتیح الجنان )
دعای شب بیست و چهارم ماه رمضان به نقل از کفعمی (اقبال الاعمال)
اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ یَا سَیِّدِی سُؤَالَ مِسْکِینٍ فَقِیرٍ إِلَیْکَ خَائِفٍ مُسْتَجِیرٍ أَسْأَلُکَ یَا سَیِّدِی
ای خدا و ای سرور من، بسان بیچاره ی نادار و بیمناک و پناه جو از تو درخواست می کنم، ای سرور من
أَنْ تُصَلِّیَ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْ تُجِیرَنِی مِنْ خِزْیِ الدُّنْیَا وَ مِنْ عَذَابِ الْآخِرَهِ
از تو می خواهم که بر محمّد و آل محمّد درود فرستی و مرا از رسوایی دنیا و عذاب آخرت نجات بخشی
وَ تُضَاعِفَ لِی فِی هَذِهِ اللَّیْلَهِ وَ فِی هَذَا الشَّهْرِ الْعَظِیمِ عَمَلِی وَ تَرْحَمَ مَسْکَنَتِی وَ تَتَجَاوَزَ عَمَّا أَحْصَیْتَهُ عَلَیَّ
و در این شب و این ماه بزرگ، عملم را دوچندان کنی و بر تضرّعم رحم آری و از آنچه [گناهان] علیه من به شماره درآورده ای
وَ خَفِیَ عَنْ خَلْقِکَ وَ سَتَرْتَهُ عَلَیَّ مَنّاً مِنْکَ وَ تُسَلِّمَنِی مِنْ شَیْنِهِ وَ فَضِیحَتِهِ وَ عَارِهِ فِی عَاجِلِ الدُّنْیَا
و از آفریدگانت نهان است و از روی منّت بر من پوشیده داشته ای، درگذر و از زشتی و رسوایی و ننگ آن در دنیای زودرس سالم نگاه داری،
فَلَکَ الْحَمْدُ عَلَی ذَلِکَ وَ عَلَی کُلِّ حَالٍ وَ أَسْأَلُکَ یَا رَبِّ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ
که ستایش تو را در برابر این و در هر حال. ای پروردگار من، نیز از تو خواهانم که بر محمّد و آل محمّد درود فرستی
وَ تُتِمَّ عَلَیَّ نِعْمَتَکَ بِسَتْرِ ذَلِکَ فِی الْآخِرَهِ وَ تُسَلِّمَنِی مِنْ فَضِیحَتِهِ وَ عَارِهِ بِمَنِّکَ وَ إِحْسَانِکَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ
و با پوشیدن این در آخرت، نعمتت را بر من کامل گردانی و به منّت و نیکی خود، مرا از رسوایی و ننگ آن سالم نگاه داری، ای مهربان ترین مهربانان.
دعای پیامبر (ص)
در کتاب های بلغه المقیم و زاد المسافر، عبد الله الصفوانی نقل کرده است پیامبر صلی الله علیه و آله این دعا را در شب های ماه رمضان می خواندند. شب بیست و چهارم:
اَللَّهُمَّ أَمَرْتَ بِالدُّعَاءِ وَ ضَمِنْتَ اَلْإِجَابَهَ وَ دَعَوْنَاکَ وَ نَحْنُ عِبَادُکَ وَ لَنْ یَصِلَ اَلْعِبَادُ مَسْأَلَتَکَ وَ اَلرَّغْبَهَ
إِلَیْکَ کَرَماً وَ جُوداً وَ رُبُوبِیَّهً وَ وَحْدَانِیَّهً یَا مَوْضِعَ شَکْوَی اَلسَّائِلِینَ وَ مُنْتَهَی حَاجَهِ اَلرَّاغِبِینَ وَ یَا ذَا اَلْجَبَرُوتِ وَ اَلْمَلَکُوتِ
یَا ذَا اَلْعِزِّ وَ اَلسُّلْطَانِ یَا حَیُّ یَا قَیُّومُ یَا بَرُّ یَا رَحِیمُ یَا حَنَّانُ یَا مَنَّانُ یَا بَدِیعَ اَلسَّمَاوَاتِ وَ اَلْأَرْضِ یَا ذَا اَلْجَلاَلِ وَ اَلْإِکْرَامِ
یَا ذَا اَلنِّعَمِ اَلْجِسَامِ وَ اَلطَّوْلِ اَلَّذِی لاَ یُرَامُ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ اِغْفِرْ لِی إِنَّکَ أَنْتَ اَلْغَفُورُ اَلرَّحِیمُ
دعای شب بیست و چهارم از محمد بن ابی قره
وَ مِنْ ذَلِکَ مَا یَخْتَصُّ بِهَذِهِ اللَّیْلَهِ مِنَ الدُّعَاءِ بِرِوَایَهِ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِی قُرَّهَ رَحِمَهُ اللَّهُ
دعای این شب به نقل از کتاب «عمل شهر رمضان» نوشته «محمّد بن ابی قرّه»
وَ هُوَ هَذَا یَا فَالِقَ الْإِصْبَاحِ وَ یَا جَاعِلَ اللَّیْلِ (سَکَناً وَ الشَّمْسَ وَ الْقَمَرَ حُسْباناً )[1] یَا عَزِیزُ یَا عَلِیمُ
ای شکافنده ی صبح، ای خدایی که شب را مایه ی آرامش و خورشید و ماه را برای حساب رسی [یا:با حساب ویژه] قرار دادی، ای سربلند ای آگاه،
یَا ذَا الْمَنِّ وَ الطَّوْلِ وَ الْقُوَّهِ وَ الْحَوْلِ وَ الْفَضْلِ وَ الْإِنْعَامِ وَ الْجَلَالِ وَ الْإِکْرَامِ
ای بخشنده و نیرومند و توانا و صاحب تفضّل و نعمت بخش و شکوهمند و بزرگوار،
یَا اللَّهُ یَا رَحْمَانُ یَا اللَّهُ یَا فَرْدُ یَا اللَّهُ یَا وَتْرُ یَا اللَّهُ یَا ظَاهِرُ یَا بَاطِنُ یَا حَیُّ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ
ای خدا ای رحمت گستر، ای خدا ای یگانه، ای خدا ای تک، ای خدا ای آشکار ای پنهان، ای زنده ای کسی که معبودی جز تو وجود ندارد،
یَا اللَّهُ یَا اللَّهُ یَا اللَّهُ یَا اللَّهُ یَا اللَّهُ یَا اللَّهُ یَا اللَّهُ لَکَ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَی وَ الْأَمْثَالُ الْعُلْیَا وَ الْکِبْرِیَاءُ وَ الْآلَاءُ وَ النَّعْمَاءُ
ای خدا ای خدا ای خدا ای خدا ای خدا ای خدا ای خدا، زیباترین نام ها [و کمالات] و برترین اوصاف و بزرگمنشی و عطایا و نعمت ها از آن تو است.
أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ إِنْ کُنْتَ قَضَیْتَ فِی هَذِهِ اللَّیْلَهِ تَنَزُّلَ الْمَلَائِکَهِ وَ الرُّوحِ مِنْ کُلِّ أَمْرٍ حَکِیمٍ
به نام تو، بسم اللّه الرحمن الرحیم از تو درخواست می کنم که اگر به صورت سرنوشت حتمی مقرّر نموده ای که فرشتگان و روح در این شب همه ی امور استوار را فرود آورند،
فَصَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اجْعَلِ اسْمِی فِی السُّعَدَاءِ وَ رُوحِی مَعَ الشُّهَدَاءِ وَ إِحْسَانِی فِی عِلِّیِّینَ وَ إِسَاءَتِی مَغْفُورَهً
پس بر محمّد و آل محمّد درود فرست و نام مرا [در این شب] جزو نیکبختان و روحم را با شهیدان و نیکوکاری ام را در علّیّین [بالاترین جای بهشت] قرار ده و گناهم را بیامرز
وَ أَنْ تَهَبَ لِی یَقِیناً تُبَاشِرُ بِهِ قَلْبِی وَ إِیمَاناً یُذْهِبُ الشَّکَّ [یَذْهَبُ بِالشَّکِ ] عَنِّی وَ تُرْضِیَنِی [وَ رِضًی] بِمَا قَسَمْتَ لِی
و یقینی به من ارزانی دار که به واسطه ی آن با دلم درآمیزی و ایمانی که شکّ و تردیدم را بزداید و خشنودی به آنچه نصیبم کرده ای
وَ آتِنِی ([آتِنا] فِی الدُّنْیا حَسَنَهً وَ فِی الْآخِرَهِ حَسَنَهً وَ قِنِی [قِنا] عَذابَ النَّارِ )[2] وَ ارْزُقْنِی یَا رَبِّ فِیهَا ذِکْرَکَ وَ شُکْرَکَ
و نیکی دنیا و آخرت را به من عطا کن و از عذاب آتش جهنّم نگاه دار و-ای پروردگار من-در این شب، یاد و سپاسگزاری از تو
وَ الرَّغْبَهَ وَ الْإِنَابَهَ إِلَیْکَ وَ التَّوْبَهَ وَ التَّوْفِیقَ لِمَا وَفَّقْتَ لَهُ شِیعَهَ آلِ مُحَمَّدٍ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ
و گرایش و بازگشت [با تمام وجود] به درگاهت و توبه و توفیق آنچه را که شیعیان آل محمّد-سلام بر او و آنان-را بدان موفق کرده ای، روزی ام کن، ای مهربان ترین مهربانان.
وَ لَا تَفْتِنِّی بِطَلَبِ مَا زَوَیْتَ عَنِّی بِحَوْلِکَ وَ قُوَّتِکَ وَ أَغْنِنِی یَا رَبِّ بِرِزْقٍ مِنْکَ وَاسِعٍ بِحَلَالِکَ عَنْ حَرَامِکَ
و به نیرو و قدرت خود، با جست وجوی آنچه از من بازداشته ای امتحانم مکن و-ای پروردگار من-با دادن روزی گسترده، مرا به حلال خود از حرام بی نیاز گردان
وَ ارْزُقْنِی الْعِفَّهَ فِی بَطْنِی وَ فَرْجِی وَ فَرِّجْ عَنِّی کُلَّ هَمٍّ وَ غَمٍّ وَ لَا تُشْمِتْ بِی عَدُوِّی وَ وَفِّقْ لِی لَیْلَهَ الْقَدْرِ عَلَی أَفْضَلِ مَا رَآهَا أَحَدٌ
و عفّت شکم و عورت را به من روزی کن و همه ی دلگیری ها و اندوه ها را از من بگشای و مرا دشمن شاد مکن و مرا به درک شب قدر بر برترین حالتی که کسی آن را دیده است، موفق گردان
وَ وَفِّقْنِی لِمَا وَفَّقْتَ لَهُ مُحَمَّداً وَ آلَ مُحَمَّدٍ عَلَیْهِ وَ عَلَیْهِمْ سَلَامُکَ وَ افْعَلْ بِی کَذَا وَ کَذَاالسَّاعَهَ السَّاعَهَ
و به آنچه محمّد و آل محمّد -سلام تو بر او و آنان-را بدان موفق نموده ای، موفق بدار و در همین لحظه همین لحظه انجام ده با من...
حَتَّی یَنْقَطِعَ النَّفَسُ
کلمه ی «ألسّاعه» را به اندازه ی یک نفس کامل بگو
دعای شب بیست و چهارم براساس کتاب های کهن راویان امامیّه-رحمهم اللّه-
الْحَمْدُ لِلَّهِ شَفْعاً وَ وَتْراً فِی الشَّفْعِ وَ الْوَتْرِ مِنْ هَذِهِ اللَّیَالِی الْمُبَارَکَاتِ وَ عَلَی مَا مَنَحَنِی
ستایش خدا را دوگانه و یگانه در دوگانه و یگانه ی [شب های زوج و فرد] این شب های فرخنده
وَ أَعْطَانِی فِیهِنَّ مِنَ الْخَیْرَاتِ وَ تَصَدَّقَ بِهِ عَلَیَّ وَ وَهَبَهُ لِی مِنَ الْبَاقِیَاتِ الصَّالِحَاتِ الَّذِی صَوَّمَنِی لِیَأْجُرَنِی
و در برابر خیراتی که در این شب ها به من ارزانی داشت و عطا کرد و اعمال پاینده ی شایسته ای که به من تصدّق نمود و بخشید، شب هایی که روزه داری [در روزهای] آن را بر من واجب کرد تا پاداشم دهد
وَ فَطَرَنِی عَلَی مَا رَزَقَنِی فَکُلٌّ مِنْ عِنْدِهِ وَ بِمِنَّتِهِ وَ بِحُسْنِ اخْتِیَارِهِ وَ نَظَرِهِ لِعَبِیدِهِ سُبْحَانَهُ سَیِّداً أَخَذَ بِیَدِی مِنَ الْوَرَطَاتِ
و با روزی ای که به من عطا کرد افطاری ام داد. بنابراین، همه از نزد او و بخشش او و به گزینش نیکو و توجّهش به بندگان است. پاکا سروری که دست مرا گرفت و از باتلاق های هلاکت رهایی بخشید
وَ مَحَّصَ عَنِّی الْخَطِیئَاتِ وَ کَفَانِی الْمُهِمَّاتِ وَ أَغْنَانِی عَنِ الْمَخْلُوقِینَ وَ لَمْ یَجْعَلْ رِزْقِی إِلَی الْمَرْزُوقِینَ
و خطاهایم را زدود و در امور مهمّ و مورد اهتمام من کفایتم نمود و از آفریدگان بی نیاز کرد و روزی ام را به دست روزی داده شدگان نسپرد
وَ شَهَرَ ذِکْرِی فِی الْعَالَمِینَ وَ جَعَلَ اسْمِی فِی الْمَذْکُورِینَ وَ لَمْ یُشْقِنِی بِعُجْبٍ یَحُطُّنِی عَنْ دَرَجَاتٍ رَفِیعَهٍ
و آوازه ام را در میان جهانیان شهره گردانید و نامم را در میان یادشدگان قرار داد و با خودبینی ای که مرا از درجات بلند پایین آورد، بدبختم [گرفتارم] ننمود،
فَیُهْوِی بِی إِلَی ظُلَمِ غَضَبِهِ وَ نِقْمَتِهِ وَ لَا أَبْلَانِی بِاسْتِحْلَالٍ یَنْزِعُ عَنِّی مَلَابِسَ رَحْمَتِهِ وَ یُعَوِّضُنِی لِبُؤْسِ الذُّلِّ مِنْ سَخَطِهِ إِیَّاهُ أَشْکُرُ
تا مبادا خودبینی مرا به تاریکی های خشم و کیفر او فرواندازد و به حلال شمردنی که لباس های رحمت را از تن من برکند و به جای آن جامه ی خواری ناشی از خشم خود را به تنم کند، گرفتار ننمود. تنها از او سپاسگزاری می کنم
وَ لَهُ أَعْبُدُ وَ مِنْهُ أَرْجُو التَّمَامَ وَ الْمَزِیدَ وَ لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّهَ إِلَّا بِاللَّهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ وَ صَلَّی اللَّهُ عَلَی مُحَمَّدٍ النَّبِیِّ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ تَسْلِیماً
و او را می پرستم و از او امید تکمیل و افزونی دارم و هیچ دگرگونی و نیرویی جز به خداوند بلندپایه و بزرگ به وجود نمی آید. درود و سلام شایسته ی خداوند بر حضرت محمّد، پیامبر خدا و خاندان او.
