چهاردهمین روز ماه رمضان 1401 چه روزی است؟
طبق تقویم روز 27 فروردین ۱۴۰۱ روز چهاردهم ماه رمضان می باشد.
دعای روز چهاردهم ماه مبارک رمضان
اللَّهُمَّ لا تُؤَاخِذْنِي فِيهِ بِالْعَثَرَاتِ، وَ أَقِلْنِي فِيهِ مِنَ الْخَطَايَا وَ الْهَفَوَاتِ، وَ لا تَجْعَلْنِي فِيهِ غَرَضاً لِلْبَلايَا وَ الْآفَاتِ، بِعِزَّتِكَ يَا عِزَّ الْمُسْلِمِينَ.
خدایا مرا در این ماه بر لغزشها سرزنش مکن، و از خطاها و افتادن در گناهان دور بدار، و هدف بلاها و آفات قرار مده، به عزّتت ای عزّت مسلمانان.
دعای روز چهاردهم ماه مبارک رمضان
صوت دعای روز چهاردهم ماه مبارک رمضان
فیلم دعای روز چهاردهم ماه مبارک رمضان
شرح دعای روز چهاردهم ماه مبارک رمضان
در این دعا می گوییم :خدایا من را به لغزش ها مؤاخذه نکن. گناهان آدمی همان لغزش ها هستند و خدا در اثر گناه به غضب می آید و گاهی برخی بلایا به دلیل انجام گناه روی می دهد. مثلا کسی که نماز اول وقت نمی خواند نماز اول وقت او را نفرین می کند و می گوید «خدا ضایع کند تو را که من را ضایع کردی! ». اگر کسی با خدا باشد، هیچ کس نمی تواند علیه او توطئه کند، چون او خدا را دارد.
در این دعا می گوییم :خدایا لغزش های ما را اقاله کن؛ یعنی ما را بدون هزینه ببخش.
در این دعا می گوییم :خدایا من را تیر بلا قرار مده. بلا و گرفتاری هایی که بوجود می آید به خاطر گناه است یا بخاطر امتحان بسیار سخت است. قرآن مجید بین عمل و جزا رابطه تکوینی قائل است و می فرماید:«هر مصیبتی که به شما می رسد، به خاطر کارهایی است که انجام داده اید». (شوری (42) آیه 30. )
در دعای روز چهاردهم می گوییم:خدایا ای کسی که عزت مسلمین با توست ، به عزت خودت، این دعاها را درباره ما مستجاب کن.
نماز مخصوص چهاردهم ماه رمضان
در شب چهاردهم ماه رمضان خواندن نمازی 6 رکعتی به گونه ای که در هر رکعت سوره حمد و 30 مرتبه سوره قدر خوانده شود، مورد سفارش قرار گرفته است. همچنین خواندن چهار رکعت نماز در هر رکعت بعد از حمد، یس و تَبارَکَ الْمُلْک و توحید نیز سفارش شده است. ( مفاتیح الجنان )
خواندن دعای مجیر نیز در این شب بسیار توصیه شده است .
دعای سید بن باقی در روز چهاردهم رمضان
دعای روز چهاردهم رمضان از کتاب «اختیار» نوشته «سید ابن الباقی»:
اللَّهُمَّ إِنَّ رَحْمَتَکَ خَیْرٌ مِنْ عَمَلِی وَ عَطِیَّتَکَ أَفْضَلُ مِنْ مَسْأَلَتِی
خداوندا، رحمت تو بهتر از عمل من و عطای تو برتر از درخواست من است.
فَبِرَحْمَتِکَ یَا إِلَهِی وَ بِکَرَمِکَ وَ عِزَّتِکَ وَ ارْتِفَاعِ مَکَانِکَ وَ جَلَالِ وَجْهِکَ وَ قُدْرَتِکَ وَ عَظَمَتِکَ وَ سَعَةِ فَضْلِکَ
پس به رحمتت ای معبود من و به بزرگواری و سربلندی و بلندپایگی و شکوه روی [اسما و صفات، یا ذات]و قدرت و بزرگی و گستردگی تفضّلت،
أَعْطِنِی خَیْرَ الدُّنْیَا وَ الْآخِرَةِ فِی هَذَا الشَّهْرِ الْمُکَرَّمِ وَ ارْزُقْنِی فِیهِ شُکْراً
خیر دنیا و آخرت را در این ماه بزرگوار به من ارزانی دار و سپاسگزاری [از خود]را به من روزی کن
وَ اسْتَعْمِلْنِی فِیهِ بِطَاعَتِکَ حَتَّی أَکُونَ یَوْمَ فَاقَتِی غَنِیّاً فِی لَحْدِی وَ إِذَا أُفْرِدْتُ فِیهِ آمِناً مِنْ هَوْلِ الْمُطَّلَعِ
و در طاعت خود به کارم گیر تا در روز نیازمندی ام در گورم بی نیاز گردم و آن گاه که در آنجا تنها شدم، از بیم اشراف [بر امور عالم آخرت]ایمن گردم
وَ أَکُونَ قَبْلَ مَوْتِیَ الْمَغْبُوطُ فِی دَارِ الدُّنْیَا بِسَعَةِ الرِّزْقِ وَ إِصْلَاحِ الشَّأْنِ
و پیش از مرگ در سرای دنیا، دیگران به گستردگی روزی و سامان یافتن حال من رشک برند.
اللَّهُمَّ بِکَ أَرْجُو بُلُوغَ رِضَاکَ لَا بِعَمَلِی وَ أَنْتَ یَا إِلَهِی مِنْ کُلِّ شَیْءٍ حَسْبِی وَ أَنْتَ یَا إِلَهِی لَا شَرِیکَ لَکَ
خداوندا، برای رسیدن به خشنودی ات به تو امید دارم، نه به عمل خود و ای معبود من، تو برای من از هر چیز بسنده ای و ای معبود من، تویی خدایی که شریکی نداری
وَ أَنْتَ إِلَهِی بِی رَءُوفٌ رَحِیمٌ یَا رَبِّ فَلَکَ أَسْلَمْتُ وَجْهِی فَلَکَ الْحَمْدُ وَ لَکَ الشُّکْرُ عَلَی ذَلِکَ
و ای معبود من، تویی خدایی که نسبت به من مهرورز و مهربانی. ای پروردگار من، از این رو من، با تمام وجود تسلیم تو هستم، پس ستایش و سپاس تو را در برابر این.
اللَّهُمَّ أَنْتَ ثِقَتِی وَ رَجَائِی وَ إِلَیْکَ رَغْبَتِی وَ دُعَائِی وَ أَنْتَ بِحَاجَتِی عَالِمٌ غَیْرُ مُعَلَّمٍ
خداوندا، تو مورد اعتماد و امید من هستی و تنها به درگاه تو می گرایم و دعا می کنم و تو به نیاز من آگاهی بی آنکه از کسی آموخته باشی.
وَ أَسْأَلُکَ یَا اللَّهُ أَنْ تَجْعَلَنِی فِی هَذَا الْیَوْمِ مِنْ عُتَقَائِکَ مِنَ النَّارِ وَ أَنْ تَجْعَلَ اسْمِی فِی أَسْمَاءِ الْأَبْرَارِ وَ الْأَخْیَارِ
ای خدا، از تو می خواهم که مرا در این روز از آزادشدگان از آتش جهنّم قرار دهی و نام مرا در میان نام نیکان و خوبان قرار دهی.
إِنَّکَ عَلی کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ وَ ذَلِکَ عَلَیْکَ سَهْلٌ یَسِیرٌ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ وَ صَلَّی اللَّهُ عَلَی سَیِّدِنَا مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّاهِرِین
به راستی که تو بر هر چیز توانایی و این بر تو آسان و اندک است، ای مهربان ترین مهربانان. درود خداوند بر سرورمان حضرت محمّد و خاندان پاک او.
دعای اللهم لا تودبنی بعقوبتک و لا تمکر بی فی حیلتک ( اقبال الاعمال)
اللَّهُمَّ لَا تُؤَدِّبْنِی بِعُقُوبَتِکَ وَ لَا تَمْکُرْ بِی فِی حِیلَتِکَ مِنْ أَیْنَ لِیَ الْخَیْرُ وَ لَا یُوجَدُ إِلَّا مِنْ عِنْدِکَ
معبودا، با عقوبت خود ادبم مکن و با دچار نمودنم به حیله ات فریبم مزن. ای پروردگار من، از کجا خیر برای من باشد در حالی که خیر جز از نزد تو وجود پیدا نمی کند؟ !
وَ مِنْ أَیْنَ لِیَ النَّجَاةُ وَ لَا تُسْتَطَاعُ إِلَّا بِکَ لَا الَّذِی أَحْسَنَ اسْتَغْنَی عَنْکَ وَ لَا الَّذِی أَسَاءَ وَ اجْتَرَأَ عَلَیْکَ خَرَجَ مِنْ قُدْرَتِکَ
و از کجا نجات برای من باشد درحالی که جز به تو نمی توان بدان اقدام کرد. نه کسی که کار نیکی انجام داد، از یاری و رحمت تو بی نیاز است و نه کسی که کار بد کرد [و بر تو گستاخی نمود]، از تحت قدرت تو بیرون آمد.
یَا رَبِّ بِکَ عَرَفْتُکَ وَ أَنْتَ دَلَلْتَنِی عَلَیْکَ وَ لَوْ لَا أَنْتَ مَا دَرَیْتُ مَنْ أَنْتَ
ای پروردگار من تو را به تو شناختم و تو بودی که مرا به سوی خود راهنمایی کرده و فراخواندی و اگر تو نبودی، هرگز نمی دانستم که تو چیستی.
الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی أَدْعُوهُ فِیُجِیبُنِی وَ إِنْ کُنْتُ بَطِیئاً حِینَ یَدْعُونِی
ستایش خدا را که هرگاه او را می خوانم، به من پاسخ مثبت می دهد، اگرچه وقتی او مرا می خواند، سستم
وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی أَسْأَلُهُ فَیُعْطِینِی وَ إِنْ کُنْتُ بَخِیلًا حِینَ یَسْتَقْرِضُنِی
و ستایش خدا را که هرگاه از او درخواست می کنم، عطایم می کند اگرچه وقتی او از من قرض می طلبد، بخیل و تنگ چشمم
وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی وَکَلَنِی إِلَیْهِ فَأَکْرَمَنِی وَ لَمْ یَکِلْنِی إِلَی النَّاسِ فَیُهِینُونِی
و ستایش خدا را که مرا به خود واگذار کرد و گرامی داشت و به مردم واگذار نکرد تا مبادا به من اهانت نموده و مرا خوار بدارند
وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی تَحَبَّبَ إِلَیَّ وَ هُوَ غَنِیٌّ عَنِّی
و ستایش خود را که باوجود بی نیازی، نسبت به من اظهار دوستی نمود.
اللَّهُمَّ لَا أَجِدُ شَافِعاً إِلَیْکَ إِلَّا مَعْرِفَتِی بِأَنَّکَ أَفْضَلُ مَنْ قَصَدَ إِلَیْهِ الْمُضْطَرُّونَ
خداوندا، شفاعت کننده ای جز شناخت من به این که تو برترین کسی هستی که بیچارگان آهنگ تو را می کنند، ندارم
أَسْأَلُکَ مُقِرّاً بِأَنَّ لَکَ الطَّوْلَ وَ الْقُوَّةَ وَ الْحَوْلَ وَ الْقُدْرَةَ أَنْ تَحُطَّ عَنِّی وِزْرِیَ الَّذِی قَدْ حَنَا ظَهْرِی
و با اعتراف به این که بخشش و نیرو و بازدارندگی و قدرت از آن تو است، از تو خواهانم که بار گناه مرا که پشتم را خم کرده است، برداری
وَ تَعْصِمُنِی مِنَ الْهَوَی الْمُسَلَّطِ عَلَی عَقْلِی وَ أَنْ تَجْعَلَنِی مِنَ الَّذِینَ انْتَجَبْتَهُمْ لِطَاعَتِک
و از خواهش نفسم که بر عقلم غلبه کرده است، نگاه داری و از کسانی که برای طاعتت برگزیده ای، بگردانی.
