زباله کوه‌های ایران را تهدید می‌کند

به گزارش ایرنا ،  دکتر رضا زارع روز یکشنبه در بازدید از پناهگاه  کوه سبلان در استان اردبیل افزود: بزرگترین خطر نه از طرف بیگانگان بلکه از سوی عاشقان کوهستان بویژه کوهنوردان بروز می‌کند. 
او اظهار داشت: تخریب‌ گسترده کوه‌های کشور و آلوده کردن محیط زیست آنها بویژه دماوند، علم کوه و سبلان ما را به نسل‌های آینده بدهکار خواهد کرد.
او تشریح کرد: وظیفه حفظ محیط کوهستان تنها بر عهده عوامل پناهگاه، هیات و فدراسیون کوهنوردی نیست، این یک هشدار است و باید آن را جدی گرفت.
زارع با تقدیر از فعالیت‌های هیات کوهنوردی مشگین‌شهر افزود: به سهم خود بابت ساماندهی پناهگاه شمال شرقی سبلان از هیات شهرستان مشگین‌شهر و عوامل خدمتگزار پناهگاه قدردانی می‌کنم و خرسندم که کوهنوردان و دلسوزان سبلان متولی منطقه هستند.
کوه ۴۸۱۱ متری سبلان که در غرب شهر اردبیل واقع شده، در دامن خود موجب تشکیل شهرهایی مثل اردبیل، نیر، سرعین، سراب و مشگین‌شهر شده است. 
رهاسازی زباله در سبلان و اوده کردن محیط توسط گردشگران و کوهنوردان یکی از معضلات این پدیده طبیعی ارزشمند می باشد. میزان و حجم زباله‌ها در این کوهستان که معمولا توسط کوهنوردان متعهد پاکسازی می‌شود به چندین تن نیز می‌رسد.
دامنه‌های سبلان که سومین کوه مرتفع ایران بعد از دماوند و علم کوه محسوب می‌شود، در طول قرن‌ها همواره محل زیست جامعه شهری ، روستایی بویژه عشایر منطقه بوده است. 
همچنین دامنه‌های شمالی، شرقی و جنوبی کوه سبلان که در زمان‌های دور آتشفشانی بوده، دارای بیش از صد چشمه آبگرم است و همین جاذبه در کنار برف نشسته بر یال‌ها ، همواره جاذبه‌ای برای ورزش‌های زمستانی و کوهنوردی در کوه سبلان بشمار می‌رود. 
سبلان به خاطر آبگرم‌های طبیعی دامنه کوه ، طبیعت تابستانی زیبا و پیست اسکی آلوارس مورد توجه گردشگران است. 
همچنین برخی کوه سبلان را محل ظهور و زیست زرتشت می‌دانند و از این نظر مکانی مقدس و مورد احترام است که حتی در میان بومیان و عشایر منطقه به نام آن قسم یاد شود. 
برای این کوه عظیم ۶۰ کیلومتر طول و ۴۵ کیلومتر پهنا تخمین می‌زنند و وسعت تقریبی آن نزدیک به ۶ هزار کیلومتر مربع است. 
کوهستان سبلان سه قله معروف دارد که قله بزرگ آن به سلطان مشهور است و ۲ قله دیگر آن به هرم و کسری معروف هستند. 
امتداد کوه سبلان شرقی ـ غربی است و از شرق و شمال و جنوب کوهی به نام قوشه داغ آن را به رشته کوه ارسباران متصل می‌کند. 
در بالاترین نقطه کوه سبلان دریاچه‌ای در حد یک هکتار در نوک قله و در محل فوران گدازه شکل گرفته که تنها سه ماه از فصل تابستان آب آن ذوب شده و در مابقی ایام سال یخ می‌بندد.