او که همزمان در چهلمین جشنواره فیلم فجر، برای بازی در دو فیلم «بی‌مادر» و «علف‌زار» مورد تحسین قرار گرفته و گفته می‌شود این شانس را دارد برای دومی، سیمرغ هم بگیرد، باز هم به تلویزیون که در آن برای نخستین بار بازیگری را تجربه کرده، آمد و به عنوان یکی از محبوب ترین بازیگران کنونی سینمای ایران، توجهات را به خود جلب کرد.
پژمان از روز اول حضور در «خنداننده شو»، همواره اذعان داشت که خودش را داور نمی‌داند و به عنوان یک مخاطب روی صندلی داوری نشسته تا از دیدن اجراها لذت ببرد، با این حال، داوری او نه تنها هیچ گاه با واکنش‌های منفی مواجه نشد، بلکه مورد استقبال نیز قرار گرفت و به کار «خندوانه» آمد.
پژمان جمشیدی در سال هایی که بازیگر شده و در برنامه‌های مختلف حضور پیدا کرده، نشان داده جلوی دوربین آدم بسیار راحت و بی‌تکلفی است؛ چهره‌ای گرم و صمیمی که به راحتی شوخی می‌کند و به راحتی می‌خندد. اساساً به نظر می‌رسد خنده‌های پربسامدتر جمشیدی میانه اجرای شرکت کنندگان، به یاری اجراهای دورهای جدید «خنداننده شو 3» آمد و روی اعتماد به نفس آن‌ها تأثیرگذار بود، به نحوی که برخی شرکت کننده‌ها با وجودی که متن‌های چندان قدرتمندی نداشتند، اما با انرژی بیشتری اجرا کردند و از پس استندآپ در مراحل پایانی که سخت‌تر از مراحل قبل است، برآمدند.
بنا بر آن چه گفته شد، به نظر می‌رسد تداوم حضور پژمان جمشیدی در «خنداننده شو» و سری‌های بعد آن، بیش از هر چیز به نفع خود شرکت‌کنندگان و کلیت برنامه است و یخ اجراها را حتی در مراحل پایین‌تر زودتر می‌شکند.
