عباس نباتی در مقام یک پیشکسوت به جوانان توصیه کرد: دوستان خودشان را بررسی کنند، اگر صدایشان به درد دوبله نمی‌خورد و بعد از گذشت سال‌ها، هنوز نمی توانند رُل های یک و دو را بگویند، خودشان این عرصه را ترک کنند و وقتشان را تلف نکنند.
او که مدت هاست فعالیتش در عرصه گویندگی کم شده است، اظهار کرد: آنهایی که وارد این حرفه می شوند باید خودشان را بررسی کنند و محک بزنند. ما صداهایی داریم که مورد نیاز دوبله است، یعنی ۱۰۰ درصد به درد می خورند ولی صداهایی هم داریم که جذابیتی ندارند و در حد رُل های خیلی پایین می‌توانند کار کنند. به نظرم آنهایی که صدا ندارند حالا یا خودشان حس می‌کنند یا دیگران به آنها می‌گویند و نمی‌توانند رُل های یک و دو را بگویند، بهتر است این حرفه را ترک کنند.
به اعتقاد نباتی «فقط صداهای خاص در دوبله جای پیشرفت دارند و جوانان نباید وقت خودشان را تلف کنند.» او در این زمینه تاکید کرد: در دوبله باید صدای خاص داشته باشید و آن صدای خاص مصرف شود. اگر جوانان می‌بینند صدایشان مصرف نمی‌شود و کافی نیست، وقتشان را تلف نکنند؛ البته می‌توانند بمانند و کار کنند اما موفقیت و پیشرفتی نخواهند داشت، ضمن اینکه این عرصه درآمد آنچنانی هم برایشان ندارد.
زنده یاد سلحشور در دوبله استعداد نداشت اما کارگردان خوبی شد
نباتی همچنین تاکید کرد: من معتقدم صدای خاص، ذاتی و خدادادی است. صدا باید شنونده را جلب کند و صدایی که نتواند این کار را بکند، بهتر است وارد حرفه دیگری شود چون افراد استعدادهای متفاوتی دارند و می توانند در جاهای دیگری موفق شوند و استعدادهایشان را بروز بدهند.
این دوبلور در اینجای گفت وگو به ذکر مثالی پرداخت و تصریح کرد: آقایی به نام فرج الله سلحشور که همه ایشان را می شناسید ـ خدا رحمتش کند ـ ایشان در سال ۶۳ در عرصه دوبله یکی از شاگردان بنده بود. من آن زمان گویندگان زیادی مثل مرحوم بیژن علی محمدی، مقدم منش، صمصامی و خیلی‌های دیگر که ماندگار شدند، داشتم اما زنده یاد سلحشور در دوبله استعدادی نداشت و خودش هم زود متوجه شد و سراغ کارگردانی رفت، اتفاقا هم موفق شد.
این دوبلور پیشکسوت در ادامه در پاسخ به اینکه آیا فکر می کنید با شرایط حال حاضر دوبله، می توان صداهای ماندگار گذشته را در این حرفه تکرار کرد؟ خاطرنشان کرد: می توانیم صداهای ماندگار را تکرار کنیم اما این امر بستگی به تلاش آدم‌ها دارد. جوانانی که وارد این عرصه می‌شوند نباید کار را سرسری بگیرند، بلکه باید تلاش کنند؛ البته آنهایی که صدای متوسط و خوبی دارند نه آنهایی که صدایشان جذابیتی ندارد. من روزگاری به یک شخصی گفتم صدایت متوسط است اگر می‌خواهی در این کار ماندگار شوی باید سعی کنی استعداد و توانایی خود را بالا ببری و آن شخص هم گوش کرد، اتفاقاً خوشبختانه موفق شد؛ بنابراین کار دوبله تلاش می خواهد ولی بخش اصلی همان صدای خدادادی است که تاکید کردم. متاسفانه خیلی از صداها به درد دوبله نمی خورند و هر چه هم تلاش کنند فایده ای ندارد اما صداهای متوسط و خوبی هستند که می‌توانند با تلاش ماندگار شوند.
