به گزارش خبرنگار سیاست خارجی ایرنا، همزمان با آغاز مذاکرات وین در آذرماه روند تخریب و تهدید ایران توسط رژیم اشغالگر قدس سرعت گرفت. مقامات صهیونیستی که لحظه‌ای از تقلا و دست و پا زدن برای مانع تراشی در مسیر مذاکرات وین دست برنداشته‌اند، همچنان به اقدامات ایذایی و مخرب خود درباره این گفتگوها ادامه می‌دهند و همراستا با تلاش‌های رسانه‌ای در جهت سیاه نمایی و اغراق تحت فشار قرار دادن غرب، تهدیدهای بی پایه و دروغین خود را تکرار می‌کنند.
اگر چه لفاظی‌ها و اظهارات سران رژیم صهیونیستی موضوع جدیدی نیست و پیش‌تر نیز به طرق و انحاء مختلف بر ضد برنامه هسته‌ای صلح آمیز ایران و توافق هسته‌ای سال ۲۰۱۵ انجام شده است، اما ادامه چنین تهدیداتی همزمان با مذاکرات و سکوت سوال برانگیز کشورهای غربی باعث می شود که گمانه زنی ها در خصوص تقسیم کار بین غرب و رژیم اشغالگر قدس تقویت شود.
خبرگزاری روسی اسپوتنیک روز دوشنبه گزارش داد که نفتالی بنت نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی در اظهاراتی مدعی شد که این رژیم به هیچ توافقی در مورد برنامه هسته‌ای ایران متعهد نخواهد بود و با این بهانه که رژیم اشغالگر قدس بخشی از مذاکرات وین نیست، ایران و در واقع جامعه جهانی را تهدید کرد که به شرایط توافق احتمالی متعهد نخواهد بود. بنت درباره ایران و مذاکرات وین اینگونه لفاظی کرد: در مورد مذاکرات هسته‌ای در وین، ما قطعا نگران هستیم. ما طرف توافقات نیستیم و به آنچه در توافق نامه‌ها نوشته و امضا خواهد شد، متعهد نخواهیم بود و به آزادی عمل کامل خود در هر مکان و هر زمان، بدون هیچ محدودیتی ادامه خواهیم داد.
او همچنین در ادامه لفاظی خود و با متهم کردن ایران به اینکه دائما از طریق نیروهای نیابتی خود تهدید می‌کند، مدعی شد که رژیم صهیونیستی برای مقابله با آنچه وی تهدیدات قلمداد کرد، به طور مداوم از دفاع به حمله تغییر رویکرد داده است.
پیش از این نیز یائیر لاپید، وزیر خارجه رژیم صهیونیستی در مصاحبه با ژاپن نیوز ضمن مخالفت با مذاکرات وین، مدعی شده بود که این رژیم برای جلوگیری از توسعه هسته‌ای ایران و تأمین امنیت خود، در انجام هر اقدامی حتی به طور یک‌جانبه تردید نخواهد کرد. او در پاسخ به سوال خبرنگار گفت: در حالی که ما به یافتن یک راه حل جامع و دائمی برای از بین بردن تهدید هسته‌ای ایران امیدواریم، باید اقدام نظامی نیز روی میز باشد.
البته رژیم اشغالگر قدس به اذعان تحلیلگران و مقامات غربی توانایی رویارویی نظامی با ایران را ندارند، اما مطرح کردن این تهدیدها نشان می دهد که رژیم صهیونیستی تا چه حد به قوانین بین المللی بی اعتنا است. چنین تهدیدهای سیستماتیک صریح و آشکار رژیم صهیونیستی علیه یکی از اعضای موسس سازمان ملل متحد، نقض فاحش حقوق بین الملل، به ویژه ماده ۲ (۴) منشور ملل متحد است.
توافقنامه برجام به دلیل مخالفت جمهوری خواهان تندرو در کنگره آمریکا تبدیل به معاهده نشد توافق های بین المللی بین دولت ها و سازمان های بین المللی به دو دسته توافق های اخلاقی یا نزاکتی و توافق های حقوقی تقسیم می شوند. توافق های نزاکتی بر خلاف حقوقی الزام آور نیستند و بسیاری با همین توجیه برجام را توافقی نزاکتی می دانستند. اما با تصویب قطعنامه الزام آور ۲۲۳۱ در شورای امنیت سازمان ملل که مفاد آن همان بند های برجام هستند توجیهات مخالفان بی اساس شد، شورای امنیت با تصویب قطعنامه ۲۲۳۱ تایید کرد که برجام بخشی از قطعنامه شورای امنیت بوده و اعتبار خود را از قطعنامه شورای امنیت می گیرد. در واقع خروج آمریکای ترامپ از برجام و اقدامات پیشین رژیم صهیونیستی علیه ایران و تهدیدات کنونی این رژیم خلاف قطعنامه ۲۲۳۱ و قوانین بین المللی است.
البته رژیم صهیونیستی بارها نشان داده که تابع قوانین بین المللی نیست و برای پیشبرد اهداف و منافع خود از زیر پا گذاشتن قوانین یا ضد حقوق بشری ابایی ندارد. سکوت کشورهای غربی نیز همواره بر اقدامات این رژیم سرپوش گذاشته است. رژیم صهیونیستی در حالی که صدها کلاهک اتمی در اختیار دارد و هیچ نظارتی را بر برنامه هسته ای خود نمی پذیرد و مرتبا برنامه هسته ای صلح آمیز و نظارت شده ایران را زیر سوال می برد.
سران رژیم صهیونیستی بارها ایران را تهدید کرده‌اند و تروریسم دولتی را در قبال صنعت هسته‌ای ایران در پیش گرفته‌اند. اقدامات رژیم اشغالگر قدس نقض آشکار قوانین بین الملل است. اقدامات این رژیم از جمله عملیات خرابکارانه در تأسیسات هسته ای نطنز تلاشی هولناک با هدف به آتش کشیدن منطقه بود. علاوه براین این رژیم تاکنون چندین دانشمند هسته ای کشورمان را ترور کرده است که آخرین آن ترور شهید محسن فخری زاده دانشمند برجسته هسته ای است.
رژیم اشغالگر قدس از اساس بر پایه تقابل با قوانین بین المللی و اشغالگری بنا شده است. جنایت های این رژیم در فلسطین و غزه نیز نشانه بارز نقض قوانین بین‌المللی از جمله کنوانسیون چهارم ژنو و اساسنامه‌های دیوان کیفری بین‌المللی محسوب می شود، اما این رژیم در ۶ دهه گذشته با حمایت‌های قدرت‌های غربی به اقدامات غیرقانونی خود ادامه داده است.
علاوه بر این مقامات رژیم صهیونیستی در حالی از مقابله نظامی با ایران سخن می گویند که مقامات نظامی و سیاسی کشورمان بارها اعلام کرده اند که تهدیدهای رژیم صهیونیستی دروغین است و هرگونه تجاوزی با «پاسخ کوبنده» روبرو خواهد شد. این موضوعی است که حتی تحلیلگران غرب نیز اذعان کرده اند.
چندی پیش اندیشکده آمریکایی شورای آتلانتیک در تحلیلی نوشت که اقدامات خرابکارانه احتمالی رژیم صهیونیستی علیه تاسیسات هسته‌ای ایران تاثیر چندانی در متوقف کردن برنامه هسته‌ای ایران ندارد. در این تحلیل آمده بود: با توجه به اینکه در هفته‌های گذشته مقامات کنونی و پیشین اسرائیل بر لزوم آمادگی جهت حمله نظامی به تاسیسات هسته‌ای ایران تاکید کرده‌اند. اما مشکلات بسیاری در انجام چنین عملیات نظامی وجود دارد به ویژه اینکه ایران از پدافند زمین به هوای قدرتمند برخوردار است. ایران به حمله علیه خاکش پاسخ خواهد داد. به عبارت دیگر اختصاص بودجه یک و نیم میلیارد دلاری به ارتش اسرائیل برای آماده شدن در برابر حمله ایران تنها آغاز هزینه‌ها خواهد بود و حمله محور مقاومت پیامدهای نجومی برای اسرائیل خواهد داشت.
شورای‌آتلانتیک در تحلیل خود به سیاست‌مداران رژیم صهیونیستی هشدار داده بود که با طرح حمله نظامی علیه ایران دست به قماری می زنند که برای آنها بسیار خطرناک خواهد بود.
با این حال در مذاکرات اخیر کشورهای غربی به نوبت نقش حامی رژیم صهیونیستی را بازی کرده اند. به عنوان نمونه فرانسه در چند دور اخیر گفت‌وگوها عملا به عنوان نماینده رژیم صهیونیستی ظاهر شده بود و به همین دلیل به پلیس بد مذاکرات شهرت یافت. پس از مذاکرات روز ۸ آذر رئیس‌جمهور فرانسه تنها مقامی بود که مدعی شد به دلیل عدم پیشرفت در مذاکرات، ممکن است در آینده کوتاه مذاکرات به بن بست برسد و پایان یابد.
رژیم اشغالگر قدس که به پاریس امید زیادی بسته بود، پس از تغییر مواضع فرانسه و سخنان ژان ایو لودریان، وزیر امور خارجه این کشور درمورد حرکت رو به جلو و پیشرفت مثبت در گفتگوها، بلافاصله واکنش نشان داد و یائیر لاپید، وزیر امور خارجه رژیم صهیونیستی در گفتگو با امانوئل مکرون، رئیس جمهور فرانسه خواستار اعمال فشار از سوی فرانسه بر ایران شد.
اکنون نیز سکوت کشورهای غربی در برابر تهدیدات علنی مسوولان رژیم صهیونیستی بیانگر این است که این کشورها تمایل دارند با اهرم این رژیم به ایران فشار وارد کرده تا شاید بتوانند در مذاکرات امتیاز بگیرند. اما این سکوت و انفعال در تناقض با تلاش ها برای احیای برجام و بازگشت به تعهدات است.
