حامد وفایی روز پنجشنبه در گفت‌وگو با خبرنگار سیاست خارجی ایرنا، با اشاره به سفر حسین امیر عبداللهیان به چین گفت: جمهوری اسلامی ایران و جمهوری خلق چین از سال گذشته برنامه‌ای تحت عنوان برنامه ۲۵ ساله همکاری‌های جامع دو کشور امضا کردند که در قالب آن قرار است همکاری‌های دو کشور در چارچوب مشارکت جامع راهبردی به مدت ۲۵ سال برنامه‌ریزی، عملیاتی و محقق شود.
این کارشناس مسائل چین اضافه کرد: چارچوبی که سران دو کشور برای ارتقای مناسبات نهایی کردند، عبارت است از مشارکت جامع راهبردی که سه ضلع دارد؛ روابط مشارکتی به جای رقابتی، روابط راهبردی و بلند مدت به جای روابط مقطعی و روابط جامع یعنی همه جانبه. این برنامه منتهی به تدوین طرح و برنامه ۲۵ ساله شد که امضای برنامه ۲۵ ساله به ایام پایانی دولت دوازدهم افتاد.
وی اضافه کرد: انتظاری که از دولت سیزدهم با توجه به شعارها و مطالبی که بیان کرده بود، وجود دارد، این است که مشارکت جامع راهبردی با چین را خیلی سریع وارد فاز جدید کرده و این برنامه ۲۵ ساله را عملی کند که البته ما در دوران آغازین فعالیت‌های دولت دستگاه دیپلماسی بودیم و اتفاقات زیادی مانند خروج آمریکایی‌ها از افغانستان افتاد و باعث شد که در آن تاخیر ایجاد شود.
وفایی با اشاره به سفر وزیر امور خارجه کشورمان به چین اظهار کرد: با توجه به شرایطی که امروز در نظام بین‌الملل وجود دارد و اوضاع منطقه و مناسبات ایران و چین که بخشی از آن هم به مذاکرات هسته‌ای ارتباط پیدا می‌کند، سفر وزیر امور خارجه به چین بسیار مهم است.
این کارشناس مسائل چین اظهار داشت: نکته قابل توجه و موضوعی که ما باید به آن توجه کنیم این است که جمهوری اسلامی هر چه سریعتر باید این برنامه ۲۵ ساله تعامل با کشور چین را وارد فاز عملیاتی کند. در واقع تا زمانی که برنامه ۲۵ ساله که قرار است همه حوزه‌های مختلف فعالیت های کشور را پوشش بدهد وارد پروژه‌ها و توافق‌های ریزتر نشود، عملاً یک متن روی کاغذ است و فایده‌ای برای دستگاه‌های کشور ندارد.
وی اضافه کرد: دستگاه‌های مربوطه باید به طور جزئی وارد این برنامه شوند. سخنگوی وزارت امور خارجه هم به این موضوع اشاره کردند که بخشی از آن را باید دولت و بخش دیگر آن را دستگاه‌های خصوصی کشور اجرایی و پیگیری کنند.
این کارشناس مسائل چین تاکید کرد: انتظاری که وجود دارد این است که سند ۲۵ ساله با یک نگاه راهبردی مشارکتی و جامع، عملیاتی شود.
وفایی گفت: وقتی ما می‌توانیم بگوییم که سند راهبردی است که تمامی نهادها، وزارتخانه‌ها و سازمان‌ها که قرار است با چین کار کنند، برای ۲۵ سال آینده خودشان یک برنامه مشخص و عملیاتی برای همکاری با چین ارائه بدهند. حال باید دید برای مثال آیا وزارت ورزش یا وزارت علوم و سایر وزارتخانه‌های ما برنامه‌ای دارند.
این کارشناس مسائل چین تاکید کرد: ما زمانی چیزی را امضا می‌کنیم، انتظاراتی از آن داریم و می‌خواهیم متن امضا شده به عمل منجر شده و منافع دو طرف را در پی خواهد داشته باشد. وگرنه مناسبات سیاسی و اقتصادی دو کشور به صورت عادی در جریان است. بنابراین انتظاری که از این سفر می‌رود و نکته مهمی که دارد این است که بتوانند یک گام به پیش بردارند و برنامه ۲۵ ساله را به فاز عملیاتی وارد کنند.
