یدالله محبی در گفت‌وگو با خبرنگار ورزشی خبرگزاری تسنیم با اشاره تمریناتی که برای حضور در مسبقات قهرمانی کشور پشت سر گذاشته، عنوان کرد: بعد از مسابقات ارتش‌های جهان که چرخه انتخابی تیم ملی مشخص شد و متوجه شدم که رقابت‌های قهرمانی کشور مرحله اول انتخابی تیم ملی هست، تمریناتم را جدی‌تر شروع کردم. در واقع مسابقات ارتش‌ها استارت خوبی برایم بود، قبل از آن هم در لیگ کشتی گرفتم. خداراشکر 5 هفته هست که در کرمانشاه تمرینات خوبی را پشت سر می‌گذارم و امیدوار هستم که روزهای پنجشنبه و جمعه کشتی‌های خوبی در قهرمانی کشور بگیرم.
وی در مورد اینکه غیر از امیرحسین زارع سایر رقبایش باید در گرگان کشتی بگیرند، گفت: همیشه موقعی که مسابقه دارم تمرکزم روی شرایط خودم هست و زیاد به حریفانم فکر نمی‌کنم. با همه آنها تقریبا کشتی گرفتم و نتایج هم مشخص است، ولی کشتی قهرمانی کشور ربطی به گذشته ندارد و همه با هم باید در مقطع حاضر کشتی بگیریم.
محبی که در دو مقطع صاحب دوبنده سنگین‌وزن تیم ملی شد اما در یک قدمی مدال، شانس قرار گرفتن بر سکوی جهانی را از دست داد، در پاسخ به این سوال که چه چیزی باعث شد به مدال جهانی نرسد، اظهار داشت: من دو سال عضو تیم ملی شدم و به جهانی‌های 2017 پاریس و 2019 نورسلطان رفتم. به مدال هم نزدیک بودم اما بی‌تجربگی عاملی شد که از رسیدن به مدال بمانم. سال اول که به جهانی رفتم مدال را دیدم، کاملا احساسش کردم شاید همان باعث شد اشتباه کنم و مغلوب کشتی‌گیر آمریکایی شوم. به هرحال آن زمان شرایط خاص خودش را داشت. به نظرم تمرینات و شرایط اردویی که آقای خادم برای ما داشت در روند کشتی من تاثیر داشت.
عضو تیم ملی کشتی آزاد در دو میدان جهانی اضافه کرد: واقعیت این است که هیچ‌وقت از بد و خوب گذشته‌ام پشیمان نیستم. همیشه از خودم راضی بودم چون می‌دانم تلاشم را کرده‌ام.
قهرمان ارتش‌های جهان با اشاره به اینکه خیلی دیرتر از حد معمول کشتی را آغاز کرده، تصریح کرد: اینکه نتیجه دلخواه را نگرفتم شاید به این برگردد که من واقعا کم تجربه بود. همیشه به این موضوع فکر می‌کنم، من مشکلی که داشتم این بود در تیم‌های ملی نوجوانان، جوانان و ... کشتی نگرفتم و یکراست ملی‌پوش بزرگسالان شدم. من دیر به کشتی آمدم، تقریبا 20 سالگی به صورت حرفه‌ای کشتی را آغاز کردم. یک سل جوانان بودم که رباط پاره کردم.
محبی در خاتمه گفت: آن زمان مادرم دوست داشت درس بخوانم و پدرم می‌خواست کشتی بگیرم. درسم هم تا زمانی که کشتی را حرفه‌ای شروع نکرده بودم، خوب بود. در دانشگاه عمران خواندم. سابقه ارشک از من در کشتی بیشتر است. من مقطعی در تابستان‌ها به سالن کشتی می‌رفتم. اصلا ارشک باعث شد حرفه‌ای سمت کشتی بیایم. اغلب فکر می‌کنم این دیر آمدن به کشتی و عدم حضور در رده‌های سنی، باعث کم تجربگی‌ام شد. اکثر همدوره‌های من در رده‌های سنی نوجوانان و جوانان مطرح بودند و بعد به تیم ملی بزرگسالان رسیدند.
