کوروش سلیمانی بازیگر سرشناس کشورمان که از سال 1370 وارد عرصه بازیگری شده و کارگردان نیز می باشد، سالها قبل با عطیه سادات حسینی پور ازدواج کرده و دو فرزند به نامهای «بزرگمهر» و «مهرآفرین» دارد.
این هنرمند که نمایش «فرودگاه، پرواز شماره 707» را از 18 آذر در مقام کارگردان به روی صحنه برده است یادداشتی پیرامون حمایت و همراهی همسرش در تمام دوران زندگی مشترک و کاری خود در اینستاگرامش به اشتراک گذاشت.
کوروش سلیمانی با انتشار عکس زیر در اینستاگرام خود ذکر یادداشت کرد:
تیٔاتر برای من همواره از جدّی ترین امور زندگی ست و هرگاه مشغول اش می شوم، می‌دانم که باید بار دیگر روزگار و تلاشی سخت را آغاز کنم.
از مهر ماه، صبح تا بعد از ظهر، مثل همیشه، سرِ کار بودم. عصر هم می آمدم خانه تا با عجله ناهار بخورم، بچه ها را ببوسم و به سرعت بروم تا به تمرین و در این ماه اخیر به اجرا برسم. در این مدّت زحمت رسیدگی به خانه و زندگی و مهمتر از آن امور متنوع و پایان ناپذیرِ مهرآفرین و بزرگمهر از صبح که بیدار می شدند تا هشت شب که دیگر وقت خواب شان بود، به عهده ی همسرم بود
سالهاست که او بزرگترین پشتیبان و مشوّق من در تیٔاتر است. در همه ی این سالها از مرحله ی شکل گیری ایده و انتخاب متن با او که به خاطر تحصیلاتش با ادبیات آشناست، مشورت می کنم و در ادامه و در طِی مراحل مختلف تا انتهای مسیر و اتمام ماجرایِ اجرا نیز هر زمان نیاز به تصمیم گیری ست، مشاور من است.
او همیشه وقتی از شرایط بد اقتصادی تیٔاتر می نالم و می گویم ممکن است از جیبم و از حق شما هم به خاطر کار بگذارم، می گوید عیبی ندارد و فدای سرت و با حمایت هایش همیشه دلگرم ام می کند ... و گاهی حتی وقتی من به خاطر هزینه از موضوعی می خواهم کوتاه بیایم، مانع می شود.
او برای من چه وقتی کارگردانی می کنم، چه وقت هایی که بازی می کنم، همواره از مهمترینِ تماشاگر هاست، چون به نظرش باور دارم و با واکنش اوست که اغلب متوجه می شوم کارم چه اندازه درست بوده است. در کارهای قبلی اجراهای اول می آمد و با تاییدش من خیالم راحت می شد که اوضاع خوب است، این بار اما برای نمایش فرودگاه پرواز شماره 707 به خاطر بچه ها مدتی طول کشید تا بیاید و روز آخر رسید.
خوشبختانه این بار هم گرچه اسنپ اشتباه رفته بود و او را دیر رساند! و کلی حرص خوردیم و اجرا شروع شده بود، اما رسید، کار را دید و با رضایت او فهمیدم اشتباه نرفته ام.
عطیه جان ممنونم که این بار هم مثل همه جا و همه وقت یار و یاور من بودی. سایه پر مهرت بر سرم مستدام و ممنونم که بدون آرامش و اطمینانی که تو به من می بخشی هرگز نمی توانستم کاری به صحنه بیاورم.
کوروش سلیمانی و همسرش عطیه سادات حسینی در تئاتر فرودگاه، پرواز شماره 707
