سپهر ستاری: خصوصیسازی سرخابیهای پایتخت یکی از تاریخیترین وعدههای ورزش ایران است که از دولتی به دولت دیگر و از وزیری به وزیر دیگر منتقل شده است. در چند سال اخیر وزرای ورزش بارها وعده خصوصیسازی این دو باشگاه پرطرفدار را دادهاند ولی در عمل اتفاق خاصی رخ نداده و این دو باشگاه همچنان مانند گذشته دولتی هستند.
اوج این وعدهها در زمان وزارت مسعود سلطانیفر بود که او چندین تاریخ مختلف برای خصوصی شدن استقلال و پرسپولیس و عرضه آنها در بورس مشخص کرد ولی وزارت او هم تمام شد و اتفاق جدیدی رخ نداد. سلطانیفر ۲۶ اسفند سال ۱۳۹۶ اعلام کرده بود استقلال و پرسپولیس تا پایان سال ۱۳۹۷ خصوصی خواهند شد اما سال ۱۴۰۰ هم رو به پایان است و هنوز این وعده تاریخی عملی نشده است.
عدم خصوصیسازی سرخابی امسال باعث دردسر بزرگی شده و آنها در آستانه حذف از لیگ قهرمانان آسیا قرار داده است چرا که یکی از مهمترین ایرادات AFC از دو تیم مالکیت مشترک و دولتی آنها بود. موضوعی که قرار شد موقتا با انتقال آنها به وزارت صنعت، معدن، تجارت و دارایی حل شود اما این هم راهکار دائمی نیست چون مشکل دولتی بودن دو باشگاه همچنان وجود دارد.
در شرایط فعلی و با توجه به ایرادات AFC و همچنین مشکلاتی که استقلال و پرسپولیس در چند سال اخیر با وزارت ورزش داشتهاند، خصوصی شدن این دو باشگاه اتفاقی است که باید در دستور کار دولت فعلی قرار گیرد اما سرنوشت تیمهای خصوصی در چند فصل اخیر نگرانیهای زیادی را به وجود آورده است. برای اینکه نگران سرنوشت سرخابیها پس از خصوصیسازی شوید کافی است نگاهی به جدول این فصل لیگ برتر بیاندازید و وضعیت پدیده و تراکتور را ببینید. دو باشگاهی که تا همین چند سال قبل جزو مدعیان لیگ برتر بودند و حتی سابق حضور در لیگ قهرمانان آسیا را هم دارند ولی اکنون در ردههای سیزدهم و شانزدهم قرار گرفتهاند و باید برای فرار از سقوط بجنگند. همین چند روز قبل بود که زنوزی سرانجام تصمیم به واگذاری باشگاههای تراکتور و ماشینسازی گرفت و رسما به حضور خود در فوتبال ایران پایان داد. او در چند سال اخیر با هزینههای نجومی سعی کرد تراکتور را به قهرمانی برساند و در این مسیر هزینه زیادی متحمل شد و بدهی سنگینی هم از خودش به جا گذاشت. وضعیت تراکتور و پدیده در این سالها و نابودی تیمهای ریشهداری چون نفت تهران، راه آهن و حتی استقلال اهواز در گذشته نشان میدهد وزارت ورزش باید در خصوصی سازی استقلال و پرسپولیس دقت زیادی به خرج دهد.
سعید فائقی، معاون سابق سازمان تربیت بدنی در گفت و گو با خبرآنلان در خصوص خصوصیسازی دو باشگاه سرخابی پایتخت گفت: این موضوع وظیفه وزارت ورزش نیست و باید در سازمان خصوصیسازی تصمیمگیری شود اما واقعیت این است که تقریبا ۱۲ سال است که بحث خصوصیسازی مطرح شده و موفق نبوده است پس این دلیلی دارد و باید بررسی میدانی مجددی صورت گیرد که ببینیم دلیل اصلی که نمیتوانیم واگذار کنیم چیست؟ قطعا مشکلات اساسی وجود دارد. ما در ورزش و بحث خصوصیسازی موفق نبودهایم و باشگاههایی که خصوصی شدند یا از ابتدا خصوصی بودند نابود شدند و از بین رفتند و این یعنی مسائلی وجود دارد و اقتصاد حرفهای ما قوام ندارد. ما اصلا قانون و مقدمات حرفهایگری نداریم. وقتی قانونش را نداریم چرا کارهایی میکنم که در آن مشکل داریم؟ ما اول باید ببینیم از حرفهایگری چه انتظاری داریم. ما اول باید محیط قانونی مناسبی را تعریف کنیم. باشگاههای ما تعریف و ساختار مناسب و جایگاه مناسب ندارند. رویکرد ورزش ما باشگاهمحور نیست و باید اول این رویکرد را به وجود بیاوریم. ما باشگاههای راهآهن و پاس و ... را با دست خودمان نابود کردیم. بهترین باشگاه خصوصی ما آرارات بود ولی الآن کجاست؟ ما از داشتههای خود محافظت نکردیم و حال بیاییم این دو باشگاه را هم به سرنوشت بقیه دچار کنیم انصاف نیست و برای ورزش ما مضر خواهد بود.
یکی از مشکلات اصلی فوتبال ایران نبود ساختار مناسب برای درآمدزایی است که باعث شد مالکان متمول پس از مدتی از سرمایهگذاری در فوتبال ناامید شوند و تیمهای خود را رها کنند. موضوع تبلیغات محیطی امسال به تازگی مورد توجه قرار گرفته و فعلا فقط دو باشگاه استقلال و پرسپولیس تبلیغات محیطی خود را بر عهده دارند و در گذشته این کار توسط سازمان لیگ انجام میشد. از طرفی ماجرای حق پخش تلویزیونی هم هنوز حل نشده و این دو باشگاه از یک منبع درآمدی عالی بیبهره هستند. در واقع دولت پیش از واگذاری استقلال و پرسپولیس باید مشکلات درآمدی این دو باشگاه را کاملا حل و فصل کند و از وضعیت تیمی چون تراکتور عبرت بگیرد که با زنوزی به سرعت مسیر سقوط را طی کرد.
خصوصی سازی استقلال و پرسپولیس یک امر اجتنابناپذیر است که باید رخ دهد اما باید با دقت و مطالعه فراوانی انجام شود تا این دو باشگاه پس از واگذاری به دردسر نیفتند.
۲۵۸ ۲۵۶
منبع: khabaronline-1589987