به گزارش خبرنگار سیاسی ایرنا، کرونا که آرام گرفت، می‌شد حدس زد که دومین سالگرد سردار پرشکوه‌تر از سال گذشته باشد. درهای مصلی حدس را به یقین تبدیل کرد. مردم آمده بودند، مردم که می‌نویسم یعنی خود خود مردم همین کوچه‌ها و خیابان‌های تهران. یکی از من و شما. زن ومرد، پیر و جوان آمدند و برای آمدن هزاران دلیل داشتند و گفتند. ورودی مصلی و بلندگوهای بلند آن و نواهای شورانگیز برای مردان و زنان جاافتاده آشناتر بود، مادر شهیدی می‌گفت حاج قاسم را اندازه شهیدش و حتی بیشتر دوست داشت و دارد، می‌گفت بلندگوها و پرچم‌های افراشته یادش می‌آورد که برای این سرزمین از محمد خودش تا سردار ایران جان داده‌اند تا آزادی و آزادگی را تجربه کند این دیار کهن.
مسیر برگزاری مراسم ایستگاه صلواتی و خیرات چیده شده و گروه‌هایی اطرافش. چادری‌ها زیادند اما غیرچادری‌ها، همان‌هایی که سردار گفت دخترانش هستند، هم آمده‌اند. روی پلاکاردهای در دست مردم نوشته‌های متنوع است؛ از درد و دل‌های مادرانه و خواهرانه تا رجزهای مردانه. پرچم‌های افراشته ایران دلربایی می‌کند در گوشه‌گوشه مصلی و صحن.
در گوشه‌ای کتاب‌های خاطرات و قهرمانی‌های سردار به زبان کودکان دیده می‌شد و در گوشه دیگر جوانی با داشته اندک شخصی، پوستری از حاج قاسم چاپ کرده بود و می‌خواست تا برای آرامش خودش و بسیاری دیگر، انتقام خون‌های ریخته گرفته شود.
آرام آرام، تعداد صاحبان عزای سردار زیاد می‌شدند و قدم‌ها مصمم‌تر. ماسک‌های کرونایی صورت‌ها را پوشانده‌اند اما چشمان حاضران غم و افتخار را باهم حکایت می‌کنند.
سربازان افغانستانی سردار هم آمده بودند، وقتی پرسیدم چه در سردار دیدید که مریدش شدید، نجیبانه گفتند او را ابرمرد جهان دانستند که برای همه مظلومان قهرمان بود.
جوانان و نوجوانان؛ همان‌ها که امید سردار بودند، دسته دسته وارد صحن می‌شوند. در کنار پرچم‌های برافراشته ایران، تصاویر لبخندهای حاج قاسم در دست کودکان و بزرگترهایشان حمل می‌شود. صحن زنانه مصلی میزبان بانوانی است که حاج قاسم را افتخار ایران می‌دانند.
قیس خزعلی دبیرکل عصائب اهل الحق عراق در سخنرانی خود از میهمان‌نوازی اعراب می‌گوید و تاکید می‌کند به دلیل همین اصالت میهمان‌نوازی‌ست که شهادت سردار در سرزمین عراق را تجاوز به آن سرزمین دانسته و به هر قیمتی انتقام خون سردار گرفته خواهد شد.
مجری مراسم می‌گوید حاج قاسم به حکم آیه وَلَا تَحْسَبَنَّ الَّذِینَ قُتِلُوا فِی سَبِیلِ اللَّهِ أَمْوَاتًا ۚ بَلْ أَحْیَاءٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ یُرْزَقُونَ، زنده است و حواسش به ما هست و ما هم حواسمان به او هست، جمله تمام نشده گوشه چشم پیرزنی تر می‌شود، می‌پرسم چرا سردار را دوست داری؟ می‌گوید قهرمان ایران بود و اخلاق و رفتارش الگو برای همه.
کمی آن‌سوتر بانویی با پوشش متفاوت نشسته است، سن و سالش اجازه نمی‌دهد که از سر شور جوانی اینجا باشد، می‌پرسم که چرا آمده می‌گوید با ضبط حرف‌هایم اجر آمدنم را کم نکن، قول می‌دهم کوتاه بگوید و ضبط نکنم. از اخلاق و ادب و انسانیت سردار می‌گوید و در نهایت جمله‌ای قابل تامل که کسی که در عین سپهبدی خود را سرباز می‌داند، شایسته احترام است.
دو دوست با دو ظاهر متفاوت کنار هم نشسته‌اند، می‌پرسم، چرا صاحب عزای سردار است، می‌گوید حاج قاسم از مردم مظلوم ایران دفاع کرد و همین برای حضورم کافی است.
از شیفتگان مکتبش هرچه درباره‌اش پرسیدم بغض بود، مطهره گفت دوستش دارد و بی‌دلیل دوستش دارد و این همان عشق است که بی‌دلیل دوست داشته باشی کسی را که نیست.
گوشه‌ای ایستاده بود وقتی پرسیدم با آن ظاهر متفاوتش چرا آمده، گفت: چرا نباید بیایم؟ سردار را دوست دارم چون بدون قضاوت برای همه پدری کرد، و وقتی وارد مراسمش شدم کسی با نگاه آزارم نداد. گفت که برای رهبری هم آمده‌ام چون عزیزترین رفیقش را از دست داد.
سخنرانی یادگار سردار، زینب سلیمانی برای همه حاضران مهم است و برای بانوان حاضر غروری دو چندان دارد. زینب از پدری می‌گوید که دو سال از رفتنش گذشته اما ماندگارترین نام‌ها، نام اوست.
سخنرانی رییس جمهوری پس از مداحی پرشور هیجان دوباره در صحن ایجاد می‌کند، آیت‌الله سیدابراهیم رییسی، حاج قاسم را اهل صدق و اخلاص معرفی می‌کند. سردار صادق ایران برای خدا و خالصانه جنگید، از اخلاص و صداقتش همین بس که سال‌ها فرمانده بزرگی بود و بسیاری پس از شهادت شناختند او را. از اخلاصش همین یک نشانه که در کرمان محل تولدش به خاک سپرده شد و تنها عنوانی که برایش نوشتند سرباز بود.
رییس جمهوری از سرداری سخن گفت که فاتح دل‌ها بود نه فقط سرزمین‌ها. فتوحات سردار، قلب‌هایی بود که اقتدار توام با مظلومیتش را دوست داشتند، قلب‌هایی که هم دی ۹۸ در خداحافظی از پیکرش حماسه آفریدند و هم در سالگرد دوم که کرونا مجال حضور داد.
آیت‌الله رییسی درد حاج قاسم را مردم خواند و مشکلاتش را مشکلات مردم. شاید برای همین بود که هر طیف و گروهی، هر شکل و شعبه‌ای از رفتنش داغدار شدند. برای حاج قاسم زنان ایزدی اسیر در چنگ خونخواران داعش با مردان اهل سنت اربیل و موصل تفاوتی نمی‌کرد در دفاع از هر قوم و مذهبی می‌جنگید تا از شر تروریسم در امان بمانند. به تعبیر رییس جمهوری کارش دفع شر بود و چه شاهکاری شد وقتی شر داعش را از سر مردم منطقه برداشت.
ظرفیتی که رییس جمهوری امروز در مراسم بزرگداشت حاج قاسم از آن سخن گفت، شاه‌کلید نفوذ او در قلب همه مردم و مسئولان بود. نفوذی که دشمنش هم معترف آن شد. بن‌بست شکنی که برایش میدان مبارزه با دیکتاتور بعث و تروریسم داعش فرقی نمی‌کرد؛ آن‌زمان که قلبش مشتاقانه برای شهادت می‌تپید.
