به گزارش روز سه شنبه ایرنا به نقل از شبکه خبری سی.ان.ان، این کودکان که پس از ورود به آمریکا تحت قیومیت دولت این کشور قرار دارند سوالاتی در باره زمان پیوستن خانواده هایشان به آنها مطرح می کنند که نمی توان هیچ پاسخی به آن ها داد.
به عنوان مثال آنها می پرسند چه بر سر خانوادهایشان آمده است؟ کی و کجا می توانند به خانواده های خود بپیوندند؟ اما هیچ کس پاسخ این سوالات از سر استیصال را نمی دانند.
این کودکان که از ماه اوت سال جاری میلادی به سبب هرج و مرج ناشی از خروج نیروهای آمریکایی و به قدرت رسیدن طالبان، از فرودگاه کابل به آمریکا انتقال داده شده‌اند و از دوری خانواده هایشان رنج می برند.
اگرچه در حال حاضر چندین ماه از حضور آنها در آمریکا می‌گذرد ولی تاکنون مشخص نیست که این افراد چگونه می‌توانند به خانواده‌های خود بپیوندند.
بر اساس این گزارش، این کودکان می‌کوشیدند در جریان ناآرامی‌های افغانستان به همراه خانواده‌هایشان از افغانستان خارج شوند اما پس از بمب‌گذاری فرودگاه بین‌المللی کابل، آنها خانواده‌هایشان را از دست دادند یا از آنها جدا شدند.
حامیان این کودکان می‌گویند که بسیاری از آنها سعی داشتند همراه با خانواده‌هایشان از افغانستان خارج شوند اما در میان آن هرج‌ومرج، از آنها جدا شدند. آخرین دیدار برخی از آنها با خانواده‌هایشان، به بمب‌گذاری فرودگاه بین‌المللی کابل باز می‌گردد که در آن، برخی از این کودکان خانواده‌هایشان را از دست دادند.
مقامات می‌گویند که بخش اعظمی از این ۱۴۵۰ کودک که به ایالات متحده آورده شده‌اند به سرعت به سرپرست‌هایشان تحویل داده شدند؛ اشخاصی چون دیگر اعضای خانواده که همراه آنها افغانستان را ترک کردند یا اقوامی که از قبل در آمریکا زندگی می‌کردند. برخی از آنها نیز از طریق فرایند غربالگری سریع که دولت جو بایدن، رئیس جمهوری آمریکا برای کودکان افغان ایجاد کرد، خانواده‌هایشان را یافتند.
اما طبق آمار دفتر اسکان پناهندگان، حدود ۲۵۰ کودک در قیومیت دولت آمریکا قرار دارند و به گفته حامیانشان، هیچ خانواده یا قوم و خویشی در آمریکا ندارند که با آنها زندگی کنند.
خانواده‌ها و حامیان این کودکان می‌گویند، این کودکان در برزخ زندگی می‌کنند و نمی‌دانند بعد از این چه خواهد شد؛ این در حالیست که همین حالا هم آنچه در افغانستان بر این کودکان گذشت، آسیب‌های روحی شدیدی را متوجه آنان کرده است.
