علی اصلانی در گفت وگو با ایسنا، درباره آمایش سرزمینی رشته های دانشگاهی و متناسب سازی آن، اظهار کرد: این اقدام باعث می شود تا بر اساس مزیتها و استعدادهای هر منطقه و استان رشته های دانشگاهی را تعریف کنیم. به عنوان مثال در اصفهان، کارخانه های فولاد را راه اندازی کرده ایم که آب زیادی مصرف می کنند در حالی که یکی از خشک ترین استانهای کشور ما است و یا در شهرهایی که با کمبود آب مواجه هستند، کارخانه های کاشی و سرامیک ایجاد شده و به ضرر اهالی آن منطقه تمام شده است؛ در صورتی که این صنایع باید در جایی ایجاد شود که آب بسیاری دارد.
وی افزود: اگر می خواهیم متناسب سازی رشته های دانشگاهی را دنبال کنیم باید یک کار کارشناسی جامع صورت گیرد و خروجی کار به گونه ای باشد که ۱۰ سال آینده نگوییم این کار مشکل ساز شد.
این فعال حوزه کار ادامه داد: در حال حاضر کارفرمایان در برخی استانها دنبال کارگر ساده و فنی می گردند اما از آن طرف نرخ بیکاری فارغ التحصیلان بالای ۵۰ درصد است؛ لذا انتظار داریم سیاستگذاری شایسته ای در این خصوص صورت گیرد تا نیروهای آماده به کار جذب بنگاه اقتصادی و بازار کار شوند.
اصلانی درعین حال با بیان اینکه موضوع متناسب سازی و آمایش سرزمینی رشته های دانشگاهی باید در کارگروههای آمایش استانی بررسی شود، اظهار کرد: با توجه به اهمیت موضوع، لازم است در کارگروههای اشتغال استانی این قضیه از پایه مورد بحث و بررسی قرار گیرد و سپس در کارگروههای آمایش استانی در مورد آن تصمیم جمعی گرفته و تبدیل به قانون شود.
وی پیشنهاد کرد: در خصوص تعریف رشته های دانشگاهی بر اساس نیاز بازار از کشورهای دیگر الگوبرداری و مطالعات آن در کشور پیاده سازی شود.
