احمد کریمی در گفت‌وگو با ایسنا، اظهار کرد: ۹۰ درصد ناوگان باری یعنی همان کامیون در ایران خود مالکی است و به همین سبب سرمایه‌گذاری نمی‌تواند در این زمینه برای نوسازی این ناوگان ورود پیدا کند و به عنوان مثال بخواهد این ناوگان را از اختیار و مالکیت رانندگان خارج کند اما اگر قیمت‌ها واقعی شود و البته تسهیلات مناسبی در این زمینه پیش‌بینی شود، کامیونداران خودشان می‌توانند این کار را انجام دهند.
وی افزود: با وجود حمایت و تاکیدهای بسیاری که از سوی وزارت راه و شهرسازی صورت گرفته واردات کامیون‌های سه سال کارکرده اروپایی با مشکل مواجه شده است چرا همواره در این زمینه و حتی در بخش‌های دیگر مانند لاستیک و قطعات حساب و کتاب درستی وجود ندارد. به عنوان مثال واردات کامیون‌های کارکرده که حداکثر باید ۳ میلیارد تومان فروخته شود تا بیش از شش میلیارد تومان به دست مصرف‌کننده می‌رسد یا اینکه ناوگان چینی که بیشتر از یک میلیارد تومان تمام نمی‌شود، سه میلیارد تومان به رانندگان فروخته می‌شود.
دبیر کانون انجمن‌های صنفی کامیونداران تصریح کرد: اگر قیمت گذاری درستی اتفاق بیافتد، اکثر کامیونداران توان نوسازی را دارند. البته دولت می‌تواند سرمایه و اعتباری را از محل صندوق توسعه ملی برای ناوگان فرسوده در نظر بگیرد و به عنوان مثال تسهیلات هشت ساله به کامیونداران پرداخت کند و سرمایه‌اش از طریق تفاوت مصرف سوخت ناوگان فرسوده با نو طی سه سال باز خواهد گشت.
کریمی با بیان اینکه در سال‌های گذشته همواره نوسازی ناوگان فرسوده در حد شعار باقی مانده و عملیاتی نشده است، گفت: کامیون‌های فرسوده در حال حاضر به ازای طی کردن هر ۱۰۰ کیلومتر ۶۵ تا ۷۰ لیتر سوخت مصرف می‌کنند و در حالی که کامیون‌های سه سال کارکرده اروپایی مانند اسکانیا، رنو و ... ۲۸ تا ۳۳ لیتر مصرف سوخت دارند. بنابراین دولت می‌تواند از محل کاهش مصرف سوخت سرمایه خود را قابل بازگشت تصور کند. از سوی دیگر اگر نوسازی این حجم از ناوگان فرسوده از توان دولت خارج است، می‌تواند آن را با اولویت‌بندی در قالب دو برنامه پنج ساله انجام دهد.
وی تصریح کرد: برخی نمایندگان با نوسازی ناوگان فرسوده از طریق واردات کامیون‌های سه سال کارکرده اروپایی مخالفت می‌کنند و معتقدند که این کار به تولید داخلی آسیب می‌رساند اما باید در پاسخ به آن‌ها گفت که در کشور ما کامیونی به غیر از یک برند که از تکنولوژی ۴۰ سال گذشته یک برند خارجی استفاده می‌کند، وجود ندارد و بقیه آن‌های مونتاژ کننده برندهای بی کیفیت چینی هستند که هم اکنون از کامیون‌های فرسوده اروپایی در اولویت بالاتری برای نوسازی قرار دارند.
