علی حسین زاده بازیگر جوان تئاتر در گفت‌وگو با خبرنگار گروه فرهنگی خبرگزاری میزان، پیرامون وضعیت معیشتی هنرمندان تئاتر گفت: به هیچ وجه نمیتوان به تئاتر به عنوان یک شغل درآمدزا یاد کرد، در تئاتر امروز شاید ۵ درصد از کل بازیگران پول خوبی در آورده و می‌توانند با دستمزدشان امرار معاش کنند، من هم مثل بسیاری دیگر از دوستان همچنان درگیر و مشغول کار دیگری در کنار تئاتر برای گذران زندگی هستم.
وی در همین راستا ادامه داد: بسیاری از اهالی امروز تئاتر مشغول مشاغل دیگر هستند، مشاغلی که صرفاً در آن‌ها فعالیت می‌کنند تا بتوانند به تئاتر برسند، قطعاً اگر تئاتر برای من درآمدزایی داشت توانم برای ارائه و ایفای نقش بسیار بالاتر می‌رفت، زیرا فشار کار، استرس و مشکلات شغل درآمدزا را نداشته و تمام تمرکزم را روی تئاتر می‌گذاشتم.
بازیگر نمایش «بی‌پدر» وجود دستمزد مناسب برای بازیگران تئاتر را لازم دانست و اضافه کرد: به عنوان یک بازیگر جوان تئاتر که خوشبختانه در آثار خوبی هم به ایفای نقش پرداختم، روزانه شش ساعت مشغول کار دیگری جز تئاتر برای درآمدزایی هستم، پس از آن کار تمرینات تئاترم آغاز می‌شود و گا‌ها در طول روز شاید شش ساعت هم وقت استراحت نداشت باشم، طبیعی است که من هم شرایط نرمالی در دستمزد تئاتر داشتم تمام تمرکزم را روی بازیگری گذاشته و بازیگر موفق‌تری می‌شدم.
وی درباره اشاعه تماشاخانه های خصوصی طی سالهای گذشته اذعان کرد: مزیت تماشاخانه‌های خصوصی این است که گروه‌ها پشت صف طولانی تماشاخانه‌های دولتی که گا‌ها تا دو سال زمان می‌برد نمی‌ایستند، اما از سویی این تماشاخانه‌ها دروازه ورودی سفت و محکمی نداشته و هر کاری می‌تواند حتی بدون کیفیت در آن‌ها روی صحنه برود.
حسین زاده درباره وضعیت گیشه در تئاتر امروز افزود: فروش و کیفیت در تئاتر هیچ الگوی ثابتی ندارد، به طور مثال کیفیت به هیچ عنوان ضامن کیفیت نیست، از طرفی داشتن چهره و سلبریتی هم ضامن فروش نیست، به همین خاطر می‌گویم که هیچ قاعده‌ای وجود ندارد که ما بگوییم به این دلایل فروش داشته است.
وی پیرامون عملکرد خانه تئاتر طی سالهای گذشته ادامه داد: سالهاست عضو انجمن بازیگران خانه تئاتر هستم، اما این نهاد هیچ تاثیری در زندگی من، در تئاتر و کلیت هنرهای نمایشی کشور نداشته است، متاسفانه آنطور که می‌بینم خانه تئاتر اگر حرفی داشته باشد، آن حرف شنیده نمی‌شود، بعید می‌دانم که خانه تئاتر در روند اجرایی تئاتر در کشور تاثیر خاصی داشته باشد، شخص خودم هم آخرین باری که به خانه تئاتر رفتم برای تمدید بیمه ام بوده و اگر نه هیچ وقت به این نهاد فرهنگی نرفته ام.
وی درباره نحوه انتخاب نقش‌هایش افزود: بعد از اجرای دو نمایش «بی پدر» و «این یک پیپ نیست» به شدت دچار وسواس شدم، پیشنهادات زیادی بعد از آن آثار داشتم، اما هیچکدام از آن‌ها مرا برای حضور ترغیب نکرد، اما در نمایش جدیدم به نام «مانستر» المان‌هایی که برای پذیرش نقش داشتم به رعایت شده بود و با شروع تمرینات و اجرا متوجه شدم که تصمیم بسیار درستی گرفتم.
بازیگر نمایش «شکیل اونیل» درباره فعالیت تازه خود در عرصه بازیگری افزود: در حال حاضر مشغول اجرای نمایش «مانستر» به کارگردانی کوروش شاهونه هستم، این نمایش دو سال پیش روی صحنه رفت و توانست با استقبال خوبی روبرو شود اما به دلیل شیوع کرونا متوقف شد، حال بار دیگر با بهتر شدن وضعیت اثر را اجرایی کردیم و خوشخبتانه تا امروز مخاطبان زیادی داشتیم.
وی درباره مضمون نمایش «مانستر» اضافه کرد: مانستر روایتی از زوجی است که درگیر مشکلات بیماری اسکیزوفرنی هستند، من نیز در این اثر به این خانواده اضافه می‌شوم و اضافه شدن من به این نقش چالش‌های فراوانی را در ادامه به وجود می‌آورد، نمایشنامه فراز و فرود‌های جالبی دارد و در کل فضایی درست برای من به عنوان بازیگر ترسیم شده که امیدوارم بتوانم نقشم را به خوبی ایفا کنم.
حسین زاده «مانستر» اثری متفاوت خواند و خاطرنشان کرد: پرداختن به مقوله‌ای مثل بیماری اسکیزوفرنی اتفاقی است که طبیعتا نیازمند تحقیق و پژوهش است، من تا حد توان در مورد این بیماری مطالعه کردم و در این کوروش شاهونه در مقام کارگردان مشورت‌های فراوانی را برای رسیدن به این نقش به من داد.
