آرمین هادی‌پور در گفت‌وگو با خبرنگار ورزشی خبرگزاری تسنیم، درباره آخرین وضعیت مصدومیتش اظهار داشت: در این دوران تنها چیزی که خوب پیش می‌رود، روند درمان مصدومیتم است. حسابی در حال درمان هستم تا به امید خدا هر چه زودتر به شرایط ایده‌آل برسم. بعد از پایان رقابت‌های المپیک و در آن شرایط بد روحی، رباط صلیبی و مینیسکم را جراحی کردم و با سختی‌هایی که پشت سر گذاشتم در حال حاضر از لحاظ وضعیت روانی و بدنی شرایط خوبی دارم. فکر می‌کنم دو سه ماه بیشتر به پایان دوران دوری‌ام از تکواندو نمانده است تا دوباره به میادین بازگردم.
وی در مورد شانسش برای حضور در مسابقات جهانی گفت: مهمترین رویداد ورزشی دنیا المپیک است و وقتی در این رویداد معتبر آن اتفاق برایم افتاد، دیگری عجله‌ای برای بازگشت نخواهم داشت. دو مدال مسابقات جهانی را دارم و حضور در این مسابقات وسوسه‌ام نخواهد کرد تا زودتر بازگردم. هیچ وقت فکر نمی‌کردم در المپیک حذف شوم، اما شرایطی رقم خورد که از دستم خارج بود و با این اتفاق سخت در نهایت کنار آمدم. در حال حاضر نیز عجله‌ای ندارم و اگر به بهبودی رسیدم و توانستم نظر کادر فنی را جلب کنم، در مسابقات جهانی حضور خواهم داشت، اما اگر از لحاظ جسمانی و بدنی به آمادگی نرسم، قید مسابقات جهانی را خواهم زد.
دارنده یک مدال نقره و یک مدال برنز جهان راجع به خارج شدن از شوک روانی اتفاقات المپیک توکیو گفت: در گذشته فکر می‌کردم که در ورزش ایران، ورزشکاران اهمیت دارند، اما متوجه شدم که هر چقدر که تلاش کنید و حتی از جان مایه بگذارید، این مدال‌ها هستند که باعث اهمیت به ورزشکاران می‌شوند. برای المپیک حتی بیشتر از جانم مایه گذاشتم، اما متأسفانه در کشور ما ارزشی نداشت و باید با این قضیه کنار بیایم.
هادی‌پور خاطرنشان کرد: وقتی ما مدال کسب می‌کنیم و کسی به ما زنگ نمی‌زند، طبیعی است که در صورت عدم کسب مدال کسی جواب سلام ما را ندهد. خدا را شکر دوستانم و عوامل فدراسیون تکواندو حضور دارند تا هر کاری داشته باشم با آنها در میان بگذارم. در ایران ورزشکار همیشه باید در ایده‌آل خود باشد و نباید هیچ وقت اُفت کند. اُفت ورزشکار باعث خواهد هزار حرف پشت او در بیاید و این مسائل طبیعی است. البته مردم همیشه به ما لطف و محبت داشتند.
وی در واکنش به اینکه گفته می‌شود ایران دیگر در میان قدرت‌های تکواندوی دنیا حضور ندارد، تصریح کرد: این صحبت کاملاً اشتباه است. ما در مسابقات جهانی دوره گذشته با وجود تمام بلاهایی که سرمان آوردند، موفق به کسب دو مدال شدیم. در مسابقات گرندپری نیز همیشه موفق به کسب مدال شدیم و فقط در المپیک دست خالی بازگشتیم. با این شرایط چرا باید گفت ایران در میان قدرت‌های دنیا نیست؟ نباید فراموش کرد سه ماه قبل از المپیک هوگوهای استاندارد به دست ما رسید، اما این هوگو با هوگوهایی که در المپیک وجود داشت زمین تا آسمان تفاوت داشت. کشورهای دیگر دنیا در حال سرمایه‌گذاری هستند و نتیجه این سرمایه‌گذاری را نیز می‌بینند. ما نیز باید به گونه‌ای حرکت کنیم که عقب نمانیم.
دارنده سه مدال طلای مسابقات المپیک دانشجویان درباره حضورش در المپیک پاریس گفت: کل زندگی خود را تا الان گذاشتم و بعد از این نیز تا زمانی که احساس کنم می‌توانم کارهای بزرگی انجام بدهم، ادامه خواهم داد. مطمئن باشید هیچ وقت میدان را خالی نخواهم کرد، مگر اینکه احساس کنم دیگر جایم در تکواندو نیست. تا آن روز تمام وقت و اولویت‌هایم تکواندو خواهد بود تا مدال المپیک که کلی برای آن درد و زجر کشیدیم را کسب کنم.
هادی‌پور در پایان با آرزوی موفقیت برای ملی‌پوشان تکواندو، گفت: برای این بچه‌ها و کادر فنی در مسابقات جهانی آرزوی موفقیت می‌کنم و در کنار تمام بچه‌ها خواهم بود. هر موفقیتی برای تکواندو کسب شود همه نفع آن را خواهیم برد و این منفعت برای همه خواهد بود. برای همدیگر خوب بخواهیم تا اتفاقات خوب بیفتد.
