کیست‌های رحم از کجا می‌آیند؟

کیست تخمدان بیماری است که از تشکیل یک یا چندین کیست غیرطبیعی در تخمدان سرچشمه می گیرد. این کیست ها، ساک‌هایی حاوی مایع هستند که درون تخمدان یا روی آن رشد می کنند.
انواع مختلفی از کیست‌های تخمدان وجود دارد که شایع‌ترین آن کیست‌های فولیکولی است که در یکی از فولیکول‌های تولیدکننده تخمک ایجاد می‌شود. کیست‌های ساده (فولیکولی) با رشد قسمتی از تخمدان و تجمع مایع داخل آن مشخص می‌شوند و اندازه آن‌ها معمولاً بالای ۳ سانتی‌متر است و گاهی حتی به اندازه ۲۵ میلی‌متر می‌رسد.
البته بیشتر این کیست‌ها خود به خود یا با مصرف قرص‌های پیشگیری از بارداری در خلال ۶ تا ۸ هفته از بین می‌روند و اغلب موجب بروز مشکلی نمی‌شوند.
کیست‌های تخمدان انواع مختلفی دارند که «کیست عملکردی» از شایع‌ترین کیست‌هاست؛ در زمان تخمک گذاری دیواره فولیکول تخمک پاره نمی‌شود و بعد از گذشت زمان و به‌دلیل عدم تخمک گذاری، مایعی درون فولیکول جمع می‌شود و کیست‌های عملکردی را ایجاد می‌کند.
اختلالات قاعدگی و درد شکم از علائم این بیماری هستند، درد شکم می‌تواند ناشی از بزرگ شدن کیست، پاره شدن که با خونریزی همراه است، پیچ خوردن پایه تخمدان به دور خودش، باشد.
کیست‌ها می‌تواند خوش خیم یا بدخیم باشند، البته خوش خیم یا بدخیم بودنشان به سن فرد و شرایط کیست بستگی دارد؛ اگر فرد در سن باروری و تولید مثل باشد احتمال خوش خیم بودن کیست زیاد است، ولی اگر فرد در سن یائسگی قرار داشته باشد زمینه برای بدخیم بودن کیست فراهم است.
انواع کیست‌ها و ویژگی‌آن‌ها
اندازه کیست‌ها، سرعت رشد آنها، قابلیت تحرک پذیری، صاف یا نامنظم بودن سطح آن‌ها از ویژگی‌های کیست‌های مایع یا مایع همراه با نقاط جامد است که با بررسی آن‌ها می‌توان به خوش خیم یا بدخیم بودنشان پی برد. کیست مایع همراه با نقاط جامد با اندازه بزرگتر از ۶ سانتی متر، چسبندگی در لگن، نامنظم بودن سطح از شرایط ایجاد توده‌های بدخیم است.
از سونوگرافی و برای تشخیص دقیق‌تر از سی تی اسکن یا ام آر آی استفاده می‌شود؛ کیست‌های خوش خیم اگر حاد نباشد با قرص‌های تجویز شده به مدت ۲ تا ۳ ماه درمان خواهند شد، اما کیست‌های بدخیم باید مورد ارزیابی بیشتری قرار گیرند.