hamburger menu
search

redvid esle

redvid esle

رویداد ایران > استان ها > سمنان| نفس‌های به شماره افتاده کرباس‌بافی

سمنان| نفس‌های به شماره افتاده کرباس‌بافی

اگرچه امروز اسم امیریه با باغ‌های پسته، زردآلو، انار، سنجد و مزارع هندوانه و خربزه گره‌خورده اما روزگاری همه امیریه دامغان را به کرباس‌بافی می‌شناختند و کرباس آن‌ها برای همه‌چیز از ملحفه و چادرشب گرفته تا حوله و سفره خریدار داشت اما حالا نبض فعالیت کرباس‌بافان با کارگاه‌های قدیمی و مستهلک و عدم‌حمایت دولتی به‌سختی می‌زند که در صورت ادامه بی‌توجهی‌ها، به‌رغم قدمت 300 ساله رد پای آن را باید مثل دیگر هنرهای فراموش‌شده در خورجین تاریخ یافت.


زهرا امیر احمدی هنرمند کرباس‌باف از شهر امیریه گفت: در ابتدای کار پنبه‌های بازشده را به تکه‌های کوچک تقسیم کرده و آن را به شکل فتیله با لوله‌هایی حدود 15 سانتی‌متر و به ضخامت تقریبی انگشت دست درمی‌آوریم که به این فتیله‌ها «پلتک» گفته می‌شد. وی افزود: در ادامه این فتیله‌ها توسط شخص بافنده یا افراد دیگر با چرخ نخ‌ریسی تبدیل به نخ می‌شود و دور ماسوره‌های کوچکی پیچیده می‌شد و در ادامه نخ ماسوره‌ها را برهم کرده به شکل کلاف درمی‌آوریم که به این کلاف‌ها «گلوه» و به چرخی که این کلاف به آن پیچیده یا از آن باز می‌شد «گلوزن» گفته می‌شود.

او به فرایند تولید کرباس اشاره و اضافه کرد: هنر و هنرمند همه رشته‌های صنایع‌دستی در زمینه‌های مختلف از جمله بیمه، تسهیلات، بازار فروش نیازمند حمایت است. این هنرمند دامغانی یادآور شد: اگر هنر کرباس‌بافی در ادوار مختلف موردتوجه و حمایت قرار می‌گرفت دیگر امروز حال‌وروزش این نمی‌شد که با مشکلات فراوان روبرو بشود.

سکینه جهانیان از فروشندگان و بافندگان کرباس هم به قدیمی بودن کارگاه‌های کرباس‌بافی اشاره کرد و افزود: امیدواریم تسهیلاتی به ما ارائه شود تا بتوانیم با احیا محل کارگاه و خرید کارگاه صنعتی یا سنتی جدید، به سمت تولید بهتر و بیشتر حرکت کنیم.

هنری زیبا، ایده آل و کاربردی

رئیس اداره میراث فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری دامغان در این زمینه گفت: کرباس‌بافی هنر زیبا، ایده آل و پرکاربردی است که زنان و مردان روستایی سالیان بسیاری از این هنر استفاده و فعالیت می‌کنند.

معصومه داوودیان افزود: بانوانی که با هنر بافندگی آشنا هستند، از این کرباس برای خود می‌بافند و یا در مقابل دریافت دستمزد برای دیگران می‌بافند که از این راه کسب درآمد می‌کنند.

او ادامه داد: در زمان حاضر 15 هنرمند در هفت کارگاه کرباس‌بافی در شهر امیریه فعالیت می‌کنند که تمامی کارگاه‌ها سنتی و خانگی است. او تصریح کرد: شهر امیریه مهد کرباس‌بافی ایران است که عده‌ای قدمت آن را 300 سال و تعدادی نیز قدمت آن را بیش از این می‌دانند.

کرباس‌بافی امیریه به سمت ثبت ملی شدن درحرکت است

مسئول صنایع‌دستی اداره میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دامغان نیز خاطرنشان کرد: پس از بازرسی کارشناسان کشوری و استانی، کرباس‌بافی امیریه به سمت ثبت ملی شدن درحرکت است که امیدواریم به‌زودی این امکان فراهم‌شده و این هنر بیشتر موردتوجه و اقبال قرار گیرد. ابراهیم داودیان بیان داشت: ماهانه بیش از یک هزار و 500 متر کرباس توسط هنرمندان در هفت کارگاه شهر امیریه تولید می‌شود. او به مشکلات هنرمندان این حوزه اشاره کرد و گفت: مهم‌ترین خواسته این هنرمندان بحث توسعه و تجهیز امکانات موردنیاز است که در تلاش هستیم تا با گرفتن تسهیلات و ارائه آن به هنرمندان، بتوانیم به تولید و کیفیت بیشتر کرباس‌بافی در دامغان کمک کنیم. او افزود: طی ماه‌های اخیر با همکاری اداره بهزیستی دامغان یک کارگاه کرباس‌بافی برای اشتغال مددجویان بهزیستی در شهر امیریه ایجادشده است. مسئول صنایع‌دستی اداره میراث فرهنگی دامغان به بازار فروش کرباس‌بافی اشاره کرد و گفت: خوشبختانه تمامی کرباس‌های بافته‌شده در کارگاه‌ها، بدون واسطه و با استقبال مردم، گردشگران داخلی و خارجی خریداری می‌شود و تعدادی از آن در نمایشگاه‌های صنایع‌دستی سراسر استان عرضه می‌شود.

صنایع‌دستی باقی‌مانده به برند استانی برای سمنان تبدیل شود

مدیرکل میراث فرهنگی استان سمنان گفت: تنوع رشته‌های صنایع‌دستی برخاسته از تنوع شرایط اقلیم و فرهنگی سمنان بوده که می‌تواند در جذب گردشگران و رشد اقتصادی استان مفید باشد. محمد جهانشاهی با تأکید بر لزوم نقش‌آفرینی صنایع‌دستی در توسعه گردشگری، افزود: صنایع‌دستی باقی‌مانده باید به برند استانی برای سمنان تبدیل شود. وی هم‌افزایی بین صنعتگران رشته‌های صنایع‌دستی را رمز ماندگاری رشته‌های صنایع‌دستی برشمرد و گفت: هر چه این هم‌افزایی در قالب تشکل‌ها افزایش یابد، توسعه این رشته‌های هنری بیشتر تقویت می‌شود.

امتیاز: 0 (از 0 رأی )
نظرشما
کد را وارد کنید: *
عکس خوانده نمی‌شود
نظرهای دیگران
نظری وجود ندارد. شما اولین نفری باشید که نظر می دهد