سنگ‌های کوچک مثانه اغلب به طور خود به خود قابل عبور است، اما در صورت وخیم شدن این مشکل، نیاز به مداخلات پزشکی وجود دارد، زیرا در غیر این صورت منجر به عفونت و عوارض دیگر خواهد شد. برخی از مبتلایان به سنگ مثانه، حتی در صورت بزرگ‌شدن سنگ‌ها نیز هیچ مشکلی ندارند، اما اگر این سنگ‌ها منجر به تحریک دیواره مثانه و یا متوقف‌کردن جریان ادرار شود، علائم و نشانه‌ها می‌تواند گسترش یابد. این نوع سنگ‌ها به طور کلی با عدم تخلیه به موقع یا کامل ادرار مرتبط است. در بیشتر موارد یک بیماری زمینه‌ای می‌تواند مانع تخلیه کامل مثانه شود. در ادامه شما را با رایج‌ترین علل ایجا سنگ مثانه آشنا می‌کنیم:
بزرگ‌شدن غده پروستات: بزرگ‌شدن غده پروستات یا هایپرپلازی خوش‌خیم پروستات، می‌تواند منجر به بروز سنگ مثانه در مردان شود.
اعصاب آسیب‌دیده (مثانه نوروژنیک): به طور معمول، اعصاب حامل پیام از سوی مغز به عضلات مثانه هستند؛ اگر این اعصاب در نتیجه سکته مغزی، آسیب نخاعی یا دیگر شرایط بهداشتی، دچار آسیب شود، مثانه قادر به تخلیه کامل نخواهد بود.
التهاب مثانه: سنگ مثانه در اثر التهاب مثانه می‌تواند اتفاق بیفتد. عفونت‌های دستگاه ادراری، و پرتودرمانی لگن هر دو زمینه بروز التهاب مثانه را فراهم می‌کند.
سنگ کلیه: سنگی که در کلیه‌ها تشکیل می‌شود، همان سنگ مثانه است به طوری که گاهی سنگ‌های کوچک کلیه به حالب مثانه راه می‌یابد و اگر راه خروج نداشته باشد، می‌تواند در مثانه بزرگ شود. در کشورهای در حال توسعه سنگ مثانه به خصوص در کودکان به خاطر کم آبی بدن، عفونت و یک رژیم غذایی کم پروتئین رواج دارد. در دیگر نقاط جهان، سنگ مثانه به ویژه در مردان بالای ۳۰ سال رخ می‌دهد.
کاهش خطر ابتلا به سنگ مثانه
تشخیص و درمان زودهنگام پروستاتی که بزرگ شده و یا هر عارضه اورولوژیک دیگر، می‌تواند احتمال خطر ابتلاء به سنگ‌های مثانه را کاهش دهد.
نوشیدن حجم زیادی از مایعات، به‌خصوص آب می‌تواند به جلوگیری از ایجاد سنگ‌های مثانه کمک کند، چراکه مایعات، غلظت املاح موجود در مثانه را کاهش داده و آن را رقیق می‌کند. ا
